lunes, 15 de febrero de 2010

Galicia ten dereito

Corre nos nosos días unha crise económica de gran calado, provocada entre outras cousas polo frenesí psicolóxico que tomou o mercado no seu día, causando burbullas e crises especulativas ao aumentar os precios porque moitos pensaban que ían a subir no futuro. Sabemos que a nosa historia está marcada por burbullas que provocaron aumentos dos precios especulativos moito máis alá do valor do activo. Como no seu día pasou en EEUU na década dos anos 20, que deu paso á desfeita de 1929 e á Gran Depresión dos anos 30. Bancos e banqueiros á deriva.

Con sorte, hoxendía, contamos con instrumentos que non permitirán que o sangue chegue ao río e que nos axudarán a saír desta profunda situación na que tampouco os nosos Gobernantes de turno están moi duchos a conquistar.


Como é sabido podemos diferenciar entre Bancos e Caixas de Aforro. A primeira diferencia que hai entre ambos é o seu diferente carácter lexislativo. Os Bancos son Sociedades Anónimas mentres que as Caixas de Aforros se rexen pola Lei de Sociedades Limitadas de carácter fundacional, razón pola que estas entidades deben destinar unha parte dos seus fondos a fins de carácter social.

Coa Reforma Económica levada a cabo polo Ministro dos Pactos da Moncloa, Fontes Quintana, as Caixas de Aforro cumpren, con escasas diferencias, as mesmas funcións que os Bancos correntes, destinadas á prestación de servicios e de créditos, mais son estas as que peor o están a pasar nesta fonda crise financeira.

As Caixas de Aforros regúlanse hoxendía polas CCAA, cuios poderes públicos elixen a unha parte dos representantes dos seus órganos de goberno dependendo en que Comunidade radique o seu domicilio social. Por lóxica, en Galicia eliximos ós das Caixas galegas.

Nesta nova hora que vive o mapa financeiro español, Galicia non pode permitir dobregarse ante o Goberno de Zapatero (noutros tempos chamado Goberno da nación) que si está a tratar de forma diferente os casos das Caixas de Cataluña e Andalucía, cando non de Castela A Mancha, comunidades, todas elas, gobernadas polo seu partido, aquí a dobre vara de medir segundo quen goberne segundo onde e segundo cando.

Galicia ten dereito.


Sinto un enorme orgullo ó ver a gran fronte política e social que lideraron a semana pasada Alfonso Rueda; Guillerme Vázquez; Carlos Pardo; Antonio Fontenla; ou Xexús Seixo; a favor da fusión das Caixas Galegas e en contra do Recurso de Inconstitucionalidade presentado polo Goberno contra a Lei de Caixas aprobada polo Parlamento de Galicia.

Con este posicionamento galeguista por parte de PP e Bng, o Psoe quédase só cunha tetrarquía mandando conxuntamente neste partido en Galicia -Vázquez, Branco, Losada e Caballero- cada un enfrontado entre si co outro.

A procura do consenso e do acordo por enriba da loita partidaria permitiu a unión entre dúas forzas opostas ideoloxicamente, pero que interpretan igualmente a idea dunha Galicia forte que se mire a si mesma con orgullo e sen complexos fronte a personaxes populistas como o alcalde de Vigo, máis preocupado en lograr unha maioría absoluta que na defensa dos intereses de Vigo, que como parte activa de Galicia é estar dentro dunha Gran Caixa Galega e non meterse nunha cuneta co risco de que Galicia e, por tanto, Vigo desaparezan do mapa financeiro, algo que os homes que construíron a nosa autonomía traballando a eito non perdoarían.

Todos sabemos que nun panorama no que outras comunidades xa empezaron coas primeiras concentracións das súas caixas, as Caixas Galegas, Caixanova e CaixaGalicia, non tendo garantida a súa solvencia, non poderán aguantar moito tempo sen fusionarse ante os ollos albiscados doutras Caixas como CajaMadrid.

Si Caixanova ou CaixaGalicia son adsorbidas por outras Caixas de fóra perderemos o noso domicilio social, polo tanto, perderemos a nosa capacidade de decisión nas direccións das caixas, perderemos un gran activo social, Galicia quedará sen ningunha e constituirá un atentado sen precedentes contra o noso autogoberno ó quedármonos sen un sistema financeiro regulado polo noso Parlamento.


Para rematar, gustaríame manifestar que, aínda que non sexamos igual de "zapateristas" que Cataluña ou Andalucía, somos galegos, polo que, tamén, como españois, merecemos o mesmo respeto e trato que os territorios anteriormente citados como fillos dunha mesma nai que somos.

7 comentarios:

luisteira dijo...

Sin ánimo de ofender, Jorge, no escribas de temas que no entiendes porque este artículo no se sostiene.

Desde el tópico primer párrafo hasta el delirante arrebato de patriotismo de siglo XIX de las líneas finales.

1) Lo de la especulación destruyendo el sistema financiero es como el perro llamado Ricky Martin que satisfacía a su dueña en "Sorpresa, sorpresa". Nadie lo vio pero todo el mundo sabe de lo que habla.
¿Causas de las crisis? Hay libros sobre el tema, y la del 29 tiene ciertas analogías con la de 2008 pero no por burbujas especulativas, sino por la relación entre banca de inversión y banca comercial, producción de derivados, etc.

2) Galicia no tiene un sistema financiero regulado por su parlamento (gracias a Dios), ni lo tendrá. Estamos en el siglo XXI, las entidades financieras serias se rigen por derecho comunitario, los Acuerdos de Basilea y, en base a esto, por derecho estatal.

Galicia no desaparecería de ningún mapa financiero si no se fusionasen entidades. ¿Es mejor para optimizar la red financiera gallega? Sí, pero lo contrario no es ningún "atentado" ni una reducción del autogobierno ni barbaridades semejantes. Las cajas de ahorro son operadores el negocio del crédito, que es un negocio sujeto a mercado. Y ante las leyes de mercado, la "galeguidade" y demás conceptos políticos y sociológicos son de segundo orden. Hay ahorros de gente en juego, dejémonos de dialéctica vacía.

Un saludo

Jorge Cubela dijo...

Gracias por el comentario Luís.
Además reitero agradecimiento por identificarte no como otros compañeros de nuestra Facultad que mandan anónimos cobardes con Ips perfectamente identificables.

Lógicamente, en mi Blog me considero libre para opinar no siendo tan listo como Mises o Hayek.

"Jorge, no escribas de temas que no entiendes".

Como demócrata consolidado que eres me choca que me niegues en mi propio Blog sobre qué debo y no debo escribir, guste más o menos al lector, esté de acuerdo o no.



"Desde el tópico primer párrafo hasta el delirante arrebato de patriotismo de siglo XIX de las líneas finales"


Es cierto, contar en un párrafo lo que pasó después de la Primera Guerra Mundial hasta la Gran Depresión es difícil, pero que te refieras a un último párrafo totalmente integrador sobre lo que yo entiendo que debe ser España sin más trascendencia, me hacen pensar que tus palabras en estos dos casos se pueden dirigir más hacia lo personal que en lo político.



En lo correspondiente a lo del Sistema Financiero Gallego no me refiero a un sistema financiero federal, sino que hablo sobre la denomición que muchos le dan al problema frente al recurso de inconstitucionalidad.
Véase:

http://www.galiciae.com/nova/47662.html

Sobre el último párrafo, Lo que para ti no es un atentado contra nuestro autogobierno para mí sí lo es.

Saludos cordiales.

Anónimo dijo...

muy bien escrito JORGE, gran vencedor de FAD... que recelos sienten los perdedores no? porque a cada cosa su nombre, repito, PERDEDORES DE AID.

Un saludo jorge.

Jorge Cubela dijo...

Quité la moderación de comentarios para desparasitar este espacio que pretendo sea de debate y no de anónimos fáciles.

Las elecciones ya pasaron, AID a lo suyo y FAD también.

Anónimo dijo...

A mi me parece pura verborrea, salpicada de rancio patrioterismo, qué quieres que te diga...

Anónimo dijo...

Yo me sumo a lo anterior, pero veo que este es un galleguista más...

Anónimo dijo...

¿Pero eres tan ciego que no sabes que cualquier caja de Madrid o Cataluña tienen dinero suficiente para hacerse con la macrocaja que intentan hacer, y de paso, envolver en billetes de 500 Euros a todo el consello de Administración?

No seamos paletos: la ley de cajas, lo que busca es acabar con las ofertas en el mercado, y de paso, ahorrarse millones de euros en sucursales y personal.

Y no otra cosa. Parvo again, and always.