lunes, 31 de diciembre de 2007

La última noche del año




Las dos caras de la cena de la peña Priva Bonito -PB- de este viernes para despedir el año e implantar la tradicional cena de navidad de nuestro grupo de amigos. Los que disfrutamos con "la buena cocina" aún nos cundió, jajaj.
Hubo ausencias notables pero presentes en el corazón x).

Nos echamos unas buenas risas, hasta hubo brindis un tanto épico pero de gran fraternidad, y brindamos por el que se llama "o xefe".

En resumen, creo que el 2007 fue un buen año para mí, mejor a partir del primer trimestre... selectivo bien, el discurso de fin de curso en el instituto, verano bien aprovechado, y, ahora, empezando en Santiago...

Hoy es la última noche del año y los Priva Bonito se vuelven a reunir para rememorar sus viejas gestas y sus batallitas nocturnas bajo los designios de la ciudad del Teucro, sobre la que esperamos brille un gran ambiente de Fin de año.

Para el 2008 sólo pido que algunos desencuentros puntuales con algunas personas se desvanezcan, también, que me permita llegar a verano con un promedio de notas asequibles para disfrutar del mismo, jeje, además de poder sacar el carnet, y que a partir de marzo un joven gallego reactive el Plan Galicia, termine de modernizar esta "a nosa terra galega" y devuelva el sentido común a este noble país que aún se sigue llamando España.

Queridos amigos: SALUD PARA EL NUEVO AÑO Y MUCHA FELICIDAD!

sábado, 29 de diciembre de 2007

Resultados definitivos para a Xunta de Facultade

Proceso: XUNTAS DE CENTRO - FACULTADE DE DEREITO
(2007)

Sector: ESTUDANTES DE 1º/2º CICLO

Circunscrición: FACULTADE DE DEREITO

Nº. Nome. Agrupación electoral. Votos.

1 FEIJOO LOPEZ, ALBA MARÍA. COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF.] 88
2 CARREIRAS GONZÁLEZ, FERNANDO AID - Independente [A.I.D] 87
3 CUBELA LÓPEZ, JORGE AID - Independente [A.I.D] 84
4 CANDAL SONEIRA, JAIME COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 82
5 GARCÍA ESCOURIDO, INMACULADA COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 82
6 LÓPEZ LAMELA, ÓSCAR COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 81
7 CERQUEIRA ÁLVAREZ, SARA COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 80
8 CORTES CALVO, ELENA COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 79
9 LÓPEZ GIMÉNEZ, CARMELA COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 79
10 BECOÑA LORENZO, LUCIA COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 78
11 FERNÁNDEZ GÓMEZ, NOA COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 78
12 MARTÍNEZ LÓPEZ, PABLO COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 78
13 CARBALLO DOMÍNGUEZ, MARÍA AMANI AID - Independente [A.I.D] 75
14 GONZÁLEZ ABRALDES, ANDREA COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 75
15 TORRENTE MARTÍN, NOELA COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 75
16 VELO MARTÍNEZ, MARIO AID - Independente [A.I.D] 74
17 FARIÑAS VÁZQUEZ, MARÍA AID - Independente [A.I.D] 73
18 PEREIRA RODRÍGUEZ, MARTA AID - Independente [A.I.D] 72
19 DOMÍNGUEZ SUSAVILA, LETICIA AID - Independente [A.I.D] 71
20 FEIJOO ALONSO, MARÍA DEL PILAR AID - Independente [A.I.D] 71
21 PAZ LÓPEZ, JORGE MANUEL COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 71
22 ARIAS BALSA, IVÁN AID - Independente [A.I.D] 70
23 FRA FERNÁNDEZ, FRANCISCO COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 70
24 MUÑIZ DOMÍNGUEZ, JUAN JOSÉ COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 70
25 REGUEIRO RODRÍGUEZ, JENNIFER COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 70
26 BODERO VALES-VILLAMARÍN, PALOMA COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 69
27 LEÓN REY, HÉCTOR COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 69
28 PILLADO LOSADA, IAGO COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 67
29 SAMPEDRO TATO, CARLOS COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 64
30 PIÑEIRO DÍEZ, ROBERT COMITÉS ABERTOS DE FACULTADE [CAF] 63
31 CABADAS GARCÍA, FERNANDO Grupo Estudantil Renovador [G.E.R] 58
32 LÓPEZ MARTÍNEZ, SIRA Grupo Estudantil Renovador [G.E.R] 55

Eleccións 2007
ELECTOS PROVISIONAIS
Data: 17/12/2007
Páxina: 1

viernes, 28 de diciembre de 2007

Cuiña: Descanse en paz


Toda Galicia, incluso o resto de España, facíase eco da morte do político lalinense, José Cuiña, esta mañá.

Xosé Cuiña foi ó longo da súa vida concelleiro e alcalde do seu pobo, Lalín; Presidente da Deputación de Pontevedra; Conselleiro de Obras Públicas e Infraestructuras; Secr. Xeral do PPdeG e deputado autonómico. Na antiga Roma sería un maxistrado que pasaría por todo o "Cursus Honorum", que era como se chamaba á carreira política na República.

Foi un político que se gañou o respeto dos seus adversarios, que soubo falar e tratar coa xente.

Na Cadena Ser, o ex-alcalde de Vilagarcía, Gago, fixo un amplo comentario sobre a figura política de Cuiña. Dixo que Vilagarcía conseguiu moito do que ten gracias a el, tamén resaltou o seu amor por ese concello e que todo o que puido facer por Vilagarcía o fixo. En toda a provincia pódese dicir o mesmo de el.

Tódolos políticos de Galicia, PP-BNG-PSOE, RESALTARON toda a súa labor para mellorar os concellos de Galicia, a dicir verdade, a propia Galicia.

Cuiña foi un home que dedicou toda a súa vida a servir ao pobo galego e a Galicia, con lealtade a Manuel Fraga e a España.

Foi un galeguista convencido, moderado e valente.

Con el morre un dos políticos claves en prol da Autonomía galega e do seu autogoberno, ademais dun dos homes que máis e mellor o fixeron polo progreso da nosa terra.

Traballou por e para todos
. Aparecerá en GRANDE nas páxinas da historia galega.

Galicia chorou a súa morte...

Pepe Cuiña, o fillo do muiñeiro, DESCANSE EN PAZ.

jueves, 27 de diciembre de 2007

Felicidades Teresa


Ayer conocíamos la noticia de que Teresa Pedrosa ya ha dado a luz a su segundo hijo, que se llamará como su padre, Román. Su hija mayor se llama Cristina, que sino recuerdo mal había nacido allá por el 2004, porque en la campaña ya estaba embarazada...

Ya iba siendo hora de que llegase el retoño, que los de NNXX no hacíamos más que preguntarle para cuándo el feliz acontecimiento, jeje.

Desde luego, Papá Noel no pudo traerle mejor regalo.

¡Desde aquí un fuerte abrazo y feliz navidad para ella!

martes, 25 de diciembre de 2007

Bloggers en Marcón


Cada día súmase máis xente ao mundo do Blog, gracias á xentileza que nos brindan os medios de comunicación, neste caso, internet.

Atrévome a dicir que Internet é o medio de comunicación e información que máis empregan os xóvenes, xa que temos a posibilidade real de contactar con alguén ou obter unha información que acaba de ocorrer en moi poucos segundos.

E neste senso, dentro do internet, o Blog é un dos mecanismos máis modernos para que cada persoa que lle gusta escribir, opinar e facer pensar transmita as súas palabras por todo o mundo.

A esta tarefa xa se encomenda "A asociación S.Miguel de Marcón", a través do seu Blog http://www.ascsanmigueldemarcon.blogspot.com/, onde tratan os temas que lle acontecen e que lle afectan a esta nobre parroquia pontevedresa.

Esta parroquia celebra as súas festas patronais os 29, 30 de setembro e o 1 de outubro.
Dende aquí anímoos a seguir traballando e a amosar o patrimonio, a arte relixiosa, e a paisaxe, como o monte da Fracha, para demostrar que o rural e as parroquias do noso concello son envidiables, aínda que non teñan nin o 5% dos seus recursos turísticos explotados...

Gracias polo enlace que teño na vosa páxina.
Saúdos dun amigo.

domingo, 23 de diciembre de 2007

Hoy se juega media liga...


El R.Madrid se mide esta tarde al F.C Barcelona en el Camp Nou.
Partidos como este son los que le dan la categoría a la Liga de las estrellas como la mejor del mundo.
El madridismo demostrará hoy qué equipo tiene una afición más fiel.
Como se dice en deporte... que gane el mejor... por supuesto, el R.Madrid.
P.D: yo firmo por el 1-3.

Vivamos como galegos no Nadal!



Novo vídeo publicitario de Gadis con motivo do Nadal...

Oxalá as tradicións duren para sempre, no tempo e na historia, de todas as familias de Galicia.

Galicia, tradición e modernidade.

Bo Nadal!

sábado, 22 de diciembre de 2007

Por la igualdad de derechos en España


Uno de los momentos más importantes de nuestra historia contemporánea fue el día en que las mujeres ejercieron su legítimo derecho al voto por primera vez en nuestro país, EL 22 DE DICIEMBRE DE 1933.

Aquel 22 de diciembre todos los españoles, hombres y mujeres, mayores de 21 años votaban por primera vez en igualdad de condiciones, sin prevalecer descriminación alguna por cuestiones sociales, de sexo, o de religión...

Se ponía en práctica por primera vez la soberanía nacional, uno de los principales principios del régimen democrático.

Este fue uno de los mayores éxitos de la II República, el haber conseguido que las mujeres pudieran participar en unas elecciones en pie de igualdad con los hombres, uno de los mayores progresos que ha conseguido España.

Y por este importante logro los españoles nunca podremos borrar de las páginas de nuestra historia A UNA MUJER, A UNA DEMÓCRATA Y A UNA LIBERAL, que luchó por este reconocimiento político, el sufragio femenino, Clara Campoamor, que entre sus principales obras se encuentran "El Derecho de la mujer en España" (que estoy en fase de búsqueda porque me apetece mucho leerlo).

Fue ponente constitucional en 1931 y una parlamentaria brillante durante su presencia en las cortes republicanas 1931-1933, ya que, paradojas de la vida, tras las elecciones legislativas de 1933 no renovó su acta como diputada, incluso después del incansable trabajo que desarrolló en el Parlamento para que el sufragio femenino fuese apoyado por la izquierda, que la acusaba de beneficiar a la derecha por defender el voto femenino... (qué cosas!!)

La historia la juzgará en Grande y, nosotros, los españoles, los que seguimos defendiendo la democracia, le estaremos siempre agradecidos porque su lucha y sus ideales triunfaron a partir del año 1978 con la aprobación y ratificación, por parte del pueblo español, de la Constitución, nuestra CONSTITUCIÓN.

"Defendí en Cortes Constituyentes los derechos femeninos. Deber indeclinable de mujer que no puede traicionar a su sexo, si, como yo, se juzga capaz de actuación, a virtud de un sentimiento sencillo y de una idea clara que rechazan por igual: la hipótesis de constituir un ente excepcional, fenomenal; merecedor, por excepción entre las otras, de inmiscuirse en funciones privativas del varón, y el salvoconducto de la hetaira griega, a quien se perdonara cultura e intervención a cambio de mezclar el comercio del sexo con el espíritu".


El 22 de diciembre siempre en el recuerdo.

jorgito_cubela@hotmail.com

Y llegó la Navidad




El número 6.381, que resultó agraciado con el Gordo de Navidad, fue vendido en parte en la Administración Número 3 de Santiago de Compostela y en la Administración Número 3 de Carballo (A Coruña).

En la administración de la capital de Galicia, que recibe por primera vez el gordo, repartió una serie por un importe global de 3 millones de euros.

Hoy la lotería ha dejado feliz a muchas familias gallegas, que de seguro les hará buena falta por la gran subida de precios en la bolsa de la compra, las hipotecas o la vivienda...

Quiero aprovechar este artículo para desearos una espléndida Navidad con todos los vuestros.

A los que nos toca estudiar para los exámenes de Febrero les deseo también mucho ánimo y suerte.

Felices Fiestas a todos y, muy en especial, a mis amigos de "Cuba, democracia y vida", espero que 2008 sea el año de la libertad del pueblo cubano.
Cuba Libre! Un fuerte abrazo.

viernes, 21 de diciembre de 2007

Centenario do himno


Onte celebrouse o centenario do estreno do Himno de Galicia na Habana, Os Pinos de Eduardo Pondal, coa música de Pascual Veiga.

Desde 1907, o himno galego foi cantado por rexionalistas e, tamén, agraristas, sendo o crego Basilio Álvarez o seu líder político, nos seus actos polo que, a día de hoxe, o himno é unha das principais tradicións culturais de Galicia, por ser un símbolo xa centenario.

Quen fora un dos precursores do Rexurdimento literario e un dos máximos expoñentes da literatura do rexionalismo galego, Eduado Pondal, tivo o ben de deixarnos para a historia e para o sentimento de TÓDOLOS galegos, sexan da ideoloxía que sexan, un fermoso e humilde himno que a EMIGRACIÓN GALEGA estrenou Na Habana-Cuba.


Que din os rumorosos
na costa verdecente,
ao raio transparente
do prácido luar?


Que din as altas copas
de escuro arume arpado
co seu ben compasado
monótono fungar?


Do teu verdor cinguido
e de benignos astros,
confín dos verdes castros
e valeroso chan,
non des a esquecemento
da inxuria o rudo encono;
desperta do teu sono
fogar de Breogán.


Os bos e xenerosos
a nosa voz entenden
e con arroubo atenden
o noso ronco son,
mais sóo os iñorantes
e féridos e duros,
imbéciles e escuros
non nos entenden, non.


Os tempos son chegados
dos bardos das edades
que as vosas vaguedades
cumprido fin terán;
pois, donde quer, xigante
a nosa voz pregoa
a rendezón da boa
nazón de Breogán.

"Déstesme unha lingua de ferro, devólvovos unha lingua de ouro"
Eduardo Pondal

miércoles, 19 de diciembre de 2007

Polo Parlamento galego


Ás oito e media fóra da cama. Almorzo un zume de laranxa, dous bollos e un vaso de leite con Nesquik (non ten grumitos).

Prosigue o día, vou ao banco a pagar a factura da luz, moi ben atendido en Caixa Galicia saio e tiro dirección Ó Hórreo, rúa que alberga a cámara que representa a soberanía galega, o Parlamento de Galicia, que conta xa con 26 anos de vida dende que se aprobara o Estatuto de Autonomía que lle permitiu á nosa terra adquirir unhas institucións propias, gracias ao recoñecemento do dereito á autonomía das diferentes nacionalidades e rexións, como ben di o art.2 da Constitución.

Dez da mañán, chego ao Parlamento, "como un neno con zapatos novos", acredítome e subo ata o piso 2 para entrar pola parte de invitados. A sensación que transmiten os pasillos son de gran tranquilidade, era "como estar na casa".

Comeza o pleno. Non vou tratar todas as intervencións por cuestións de espacio e de tempo, pero sí vou dicir unhas apreciacións e opinións.
O que está a acontecer en Galicia, todo o que lle afecta é o suficientemente grave como para que a "Telegaita" ou "Nodo-Touriño" non poña nin a mínima parte das intervencións da oposición, unha oposición da que puiden comprobar que ten unha categoría na oratoria e en formación política moito máis superior á que existía ao goberno de Manuel Fraga, e podo dicir isto, xa que daquela non había un control dos medios de comunicación e, polo que, se recollía nun gran espacio todo o que manifestaba a oposición. Se todos os galegos puideran ter a oportunidade de asistir tan so a un pleno saberían ben o que acontece en Galicia... ¿Cantos galegos saberán que o señor Touriño e o señor Quintana, Presidentes do Bigoberno, teñen case tantos asesores entre os dous, 93, que Lula Dasilva, 109, que goberna para 109 millóns de habitantes?. ¿ Ou que o goberno invertiu en persoal este ano un 36% máis?.

Foron algunhas das preguntas do líder da oposición, Núñez Feijoo.
Outras intervencións que tamén me encantaron foron as de Bernardo Tahoces, moi bo no cara a cara, e Alejandro Gómez, que foi o encargado de presentar a moción sobre a reprobación da Ministra de Fomento, a mesma que defenestrou o Plan Galicia e condenou a Galicia a non ter AVE ata o 2.020.
O señor Gómez apelou polo ben de Galicia e dos seus intereses a que a moción saíse a diante cos votos do BNG, que se venderon en Madrid a cambio dunha foto de Quintana con Zapatero, moi ben explotada polo BNG, por certo.
Pero dende que deputados do BNG da taia de Beiras ou Salomé Álvarez abandoasen a vida parlamentaria o sentido común non lles soe visitar moito...

O BNG fala de nacionalismo, de lingua, de historia, de patriotismo, pero faime gracia que cando o diputado Alejandro Gómez dixo que pensarían devanceiros galeguistas como Castelao ou Risco sobre a postura do BNG , unha deputada do Bloquedixo "hai que ter vergonza", VERGONZA por nomear a un patrimonio que lle pertence en historia a tódolos galegos, como o son cada escritor e político que tivo nas súas aspiracións o recoñecemento e a defensa de Galicia como pobo.
Trece persoas pretenden apropiarse do que representan tamén 62 persoas máis, a soberanía.

Ao BNG: ser galeguista non é presumir de selo, senón de demostralo, e o primeiro para ser galeguista é denunciar as situacións de defenestración como á que nos condenou a ministra do "Plan Galicia de merda"...
De cara ao futuro non estarán lexitimados para denunciar o atraso de Galicia cando, pola contra, non se atreven a reprobar á ministra que menos e máis mal invertiu en Galicia, cuias consecuencias pagaremos ata 2.020.

Tívenme que ir á unha e media, en plena intervención de Balseiro e, como xa vedes, foi un pleno moi entretido para alguén que lle apasiona a política e o coñecementos dos principais problemas da súa terra, porque algúns non so dicimos que somos galeguistas, senón que tamén o demostramos...

Gracias ao grupo popular, pero en especial a Marta! Gracias dende aquí!!

Viva o Parlamento.

martes, 18 de diciembre de 2007

A por las 20.000

El Blog está cogiendo un buen ritmo, que de seguro seguirá en las Navidades.
11.000 siempre es un buen número para celebrar en el Blog ;)

A por la conquista de las 20.000, gracias.

lunes, 17 de diciembre de 2007

Va de puestos de trabajo


Con datos actualizados a finales de 2006, el Directorio de Empresas e Unidades Locais contabiliza en el municipio del Lérez 6.799 empresas, en su gran mayoría microempresas (un total de 6.418). De ellas, 3.775 no cuentan con asalariados y en los otros 2.643 la plantilla no llega a los diez trabajadores.

Por su parte, la mediana empresa está representada por algo menos de 400 firmas, 337 de ellas con un máximo de 49 trabajadores y sólo 40 en las que se supera esa cifra y las plantillas alcanzan hasta los 249 trabajadores.


Por su parte, el Instituto Galego de Estadística (IGE) constata que la gran empresa es la menos representada en esta demografía, sólo 4 casos en los que la plantilla supera los 250 operarios.

Pontevedra es de las pocas grandes ciudades de Galicia que no cuentan con polígono industrial o empresas de gestión municipal.

Los efectos de ser capital de provincia se notan muy poco en aquellos personajes que dirigen la política municipal, ya sea para cumplir la promesa del sanemiento en el rural, para solucionar el tráfico, o para crear empleo...

Mientras otras capitales de provincia como Lugo, Ourense, etc... despegan hacia el s.xxI, Pontevedra ha sido condenada a seguir en la mital del XX.


sábado, 15 de diciembre de 2007

En Pontevedra



Un político con la gente... alguien que es capaz de salir a la calle y decir lo que piensa la mayoría de pontevedreses sobre el tráfico, el comercio y la realidad social.

Convocatoria en plena calle para hablar de atascos, indicó que "o problema desta cidade é que cando se está no despacho non se perciben os problemas da rúa. Os políticos temos que sair á rúa que é onde están os problemas dos ciudadáns. Por eso estou hoxe eu aquí".

Intentar entrar en Pontevedra o circular en coche por lo principales puntos de la ciudad resulta en Pontevedra toda una odisea...

El poco éxito de las reformas urbanas elaboradas por el concejal del BNG, Mosquera, en Pontevedra han servido para que circular por el centro de la ciudad o intentar aparcar sea algo "pírrico", porque todo lo que han hecho no se ha medido con la suficiente responsabilidad que merece, ni aparcamientos, ni circunvalación a la ciudad y lo peor... a día de hoy no hay ningún plan que suavice el tráfico para la Navidad... y que ha sido propuesto ya por el portavoz del PP, Telmo Martín.
No es decoroso que un turista que viene por primera vez a Pontevedra lo primero que diga es que ha tardado más en bajarse del autobús que en llegar desde Vigo...

¿Algunos remedios para esto? que, al igual que Telmo Martín, Lores y Mosquera comiencen a escuchar a los vecinos y no sólo a los de su tendencia ideológica...

jueves, 13 de diciembre de 2007

A Xunta de facultade de Dereito



Como expliquei no anterior artigo, onte leváronse a cabo as eleccións para escoller ós alumnos que formarán parte da Xunta de facultade.

A estas eleccións concorrían o CAF- Comités Abertos de Facultade, GER- Grupo de Estudantes Renovadores, AID- Alumnos Independentes de Dereito, IESGA- Iniciativa Estudiantil Galega, AGIR e dúas persoas máis que ían en solitario.

A campaña comezara o día 27 de novembro, tendo 8 días lectivos ata o día 11, xornada de reflexión, para expoñer as nosas iniciativas.

A diferencia aplastante en recursos dunhas asociacións a outras foi moi superior.
O CAF leva presentando candidatura 24 anos, IESGA algúns menos pero tamén ten moita experiencia, o GER era a primeira vez que se presentaban como nós pero elaboraron unha lista de 21 persoas, mentres que nós, AID, concorrimos con 9 persoas, ademais de que non contabamos con ningún tipo de axuda económica ou apoio material, todo o que fixemos foi pagado por nós, coa axuda dun simple ordenador y unha sinxela impresora, o que non nos impediu elaborar unha gran declaración de intencións como "representar a tódolos alumnos por igual, sen distinciós ideolóxicas e sen clichés predeterminados, porque cremos na democracia e na liberdade a dicidir...", e, tamén, un proxecto moi claro.

Eu tiven especial traballo, xa que era o único alumno de 1º que ía na nosa lista, mentres que o CAF presentou a 7, e 5 deles na miña clase, co que fun dos que tivo unha maior oposición;
ademais hai que ter en conta que levo 2 meses na facultade e a descompensación cos que teñen xa anos era evidente, pero esforceime ata o máximo por contactar e falar co máximo de persoas, o "boca a boca", que é como se gañan unhas eleccións, "na rúa".

A pesares das moitas dificultades ás que nos enfrontamos, o espléndido, intenso e gran traballo que fixemos, expoñendo as nosas ideas e iniciativas, de boca a boca, e con follas informativos, plasmouse nos resultados das eleccións.
O menos gustoso é o reconto, ao ser listas abertas con 60 candidatos e ter a posibilidade de votar a 21 deles levounos dúas horas e pico, pero mereceu a pena.

Os representantes de alumnos en Dereito son 30 e teño a satisfacción de poder dicir que AID conseguiu obter unha representación plena da súa lista para compoñer a próxima Xunta de facultade, sacamos 9 de 9, un éxito, mentres que os 21 restantes eran do CAF.

Pero a análise é clara, os resultados estiveron moi axustados entre os membros do CAF e de AID, polo que se chegamos a presentar a 21 persoas o resultado sería posiblemente ben distinto en favor nosa, ou se foramos en coalición con GER, a día de hoxe, teriamos a lista completa representada, xa que eles tiveron mais ou menos unha media de 24 votos, e así teríamos en conxunto a posibilidade "de facto" de gañar aos CAF en votos e en representantes. Pero isto debeuse a que a nosa asociación foi creada co curso iniciado, mais estou seguro que de aquí ao futuro os GER e os AID terán un amplo traballo de colaboración para os próximos dous anos, e polo que eu farei un gran empeño porque representamos unha gran alternativa aos CAF.

Aínda non teño nas miñas mans o resultado de votos de todos os candidatos que saíron elexidos, pero sei os primeiros.

O número un e dous en votos foi un empate entre unha membro do CAF e Fernando Carreiras, bo amigo e gran compañeiro de AID, con 87 votos; o terceiro en número de votos fun eu, Jorge Cubela, con 84 votos a 3 dos primeiros (hoxe case mato aos amigos que non foron a clase onte, jeje); e o cuarto en número de votos foi unha membro do CAF con 83 votos; e os demais os porei no momento en que teña o resultado completo.

Estou moi satisfeito do resultado que obtivemos e que obtiven, non me esperaba que a xente respondese con tanto entusiamo á nosa chamada, pero quedou claro que a humildade dun grupo de xóvenes, a súa claridade nos plantexamentos, e o seu respeto por todas as candidaturas que se presentaban mostrou un claro respaldo aos candidatos de AID, e estou plenamente concienciado da responsabilidade que nos otorgaron as urnas e, por conseguinte, os nosos compañeiros.
HAI UNHAS PROPOSTAS QUE CUMPLIR.

Gracias a todas as persoas que participaron nas eleccións de onte. Saúdos.

miércoles, 12 de diciembre de 2007

Eleccións á Xunta de facultade

Primero, gustaríame pedir disculpas pola inactividade do Blog hoxe, pero con motivo xustificado.

Hoxe producíronse as eleccións á Xunta de facultade en Dereito, e nas demais carreiras na Universidade de Santiago de Compostela, ás que concorrín baixo as siglas de A.I.D-Alumnos Independentes de Dereito, sendo as primeiras eleccións ás que nos presentabamos.
Foi un éxito para nós.

Mañán elaborarei un artigo mostrando os resultados.
O boca a boca, a humildade e a cercanía demostraron polos resultados que funcionan...

martes, 11 de diciembre de 2007

Con previsiones de clasificación


R.Madrid-Lazio. 2-0. Minuto 22. ¿Qué más se puede pedir? Un 4-0, haber que pasa. jeje
Raúl selección!!!
P.D: Acaba de meter Robinho, 3.0. Minuto 38.

lunes, 10 de diciembre de 2007

Nuevas Generaciones con la libertad!



En el s.XXI, en el día de hoy y en el día de mañana, no respetar la libertad significa no respetar al individuo o a la sociedad en su conjunto, porque sin libertad no hay individuos y, por lo tanto, no hay sociedad, tan sólo hay piezas de ajedrez de un determinado jugador o, en este caso, dictador.

Aquellos que pertenecemos por derecho, hecho e historia a un pueblo o Estado, como España, y nos sentimos como parte de él siempre pensaremos en el bien común para que pueda haber libertad, y eso es lo que pensará un buen francés si de verdad ama a su país, o un buen cubano si de verdad amase a su patria.

En este vídeo se relatan las experiencias y situaciones de personas que por querer y promover el bien común, por defender que los individuos tienen derecho a vivir en libertad, por reclamar la soberanía para el pueblo y por no pensar como los que mandan fueron encarcelados, humillados, tratados con vejaciones y lo peor de todo, tratados como criminales, que es lo que son los que mandan en el Estado porque privar a un pueblo de libertad es de los mayores crímenes que han conocido la historia.

Una tierra como la cubana tan vinculada a la historia de España, pero sobre todo a la historia reciente de Galicia, ya que fue de los principales receptores de emigrantes, de nuestra cultura y, también, salvaguarda en el exilio de nuestros mejores escritores no merece ni un segundo de tiranía en su historia.

El único héroe del pueblo que pueda tener Cuba no es Fidel, Carlos Lage o Chávez, sino que lo son cada uno de los cubanos o personas extranjeras que defienden la libertad, la soberanía nacional, o el respeto a la vida, es decir, el poder del pueblo, sabiendo el riesgo que se corre con penas de prisión, fusilamientos o tratos inhumanos....

Y con estos riesgos ha corrido el único gran representante juvenil español que dice alto y claro quien es Fidel Castro, lo que su régimen significa y en lo que en él se hace... Nacho Uriarte.

En aquel congreso de Toledo de septiembre de 2006
, un joven madrileño proclamaba "la revolución ideológica del centro" para el seno de Nuevas Generaciones.
Dijo "que el centro era una actitud que había elegido como forma de pensar y actuar".
Defendió al individuo como base de la acción política y de la libertad.

Cada día tengo más claro quienes son los que defienden los valores democráticos y los que defienden la libertad de Cuba.

Nuevas Generaciones.

Publicado: http://www.cubademocraciayvida.org/web/article.asp?artID=5927

domingo, 9 de diciembre de 2007

Primeros en liga



Van Nistelrooy le da alas al Madrid en la liga.
El gran comienzo de liga que está teniendo el equipo de Schuster se nota, sobre todo, en el rendimiento de la plantilla y en el entusiamo de la afición.

No es que el Madrid deslumbrase especialmente este sábado por su juego, pero puntúa que da gusto.

Raúl seleccióN!!!

La fiesta vuelve a casa por Navidad...


Algunos estarán queriendo volver a las fechas que caracterizan la imagen, pero no todos, a mí me encantan estas épocas y por eso me tomé el puente al pie de la letra.
Un abrazo

miércoles, 5 de diciembre de 2007

D.E.P

<
Fernando Trapero.

No hay nada más que decir a lo dicho en días pasados.

La única buena noticia de todo esto es que se han detenido a un sospechoso y a una sospechosa de participar en este macabro atentado, y si finalmente son condenados como culpables espero que cumplan las máximas penas determinadas por la justicia.

Etarras, estáis cavando vuestro final.

lunes, 3 de diciembre de 2007

No a las dictaduras.


Un 50´7% de los votantes en el referendum de ayer manifestaron su No a la reforma constitucional propuesta por Hugo Chávez.
La forma de gobierno presidencialista que rige en Venezuela está degenerando hacia una dictadura de corte militarista y hacia un socialismo propio del s.XIX, a las pruebas de reforma "constitucional" me remito.

No se puede llamar proyecto de reforma constitucional a un texto que pretende implantar una dictadura, permitiendo la reelección de mandatos prorrogados sin límite temporal; al implantarse una nueva distribución territorial, Hugo Chávez tendría poder absoluto para nombrar a los vicepresidentes que administrarían las nuevas entidades territoriales, es decir, la dedocracia que caracteriza a todas las dictaduras imperaría en Venezuela; se implantaría un sistema económico socialista, controlado por el Estado, lo que provocaría una completa arbitrariedad en el reparto de los bienes y de las riquezas.

Una Constitución que no garantiza las libertades ciudadanas, que carece de cualquier contenido ideológico liberal, no puede llamarse Constitución, eso es un decreto, como el que pretendía hacer el dictador Primo de Rivera en España.

Toda Constitución en su reforma o creación debe de contar con un apoyo muy superior al 50% de la soberanía, que es el pueblo, para poder tener legitimidad en su aprobación y legitimación. Toda Constitución debe de ser consensuada entre todas las fuerzas democráticas de un país, y no por la voluntad de una persona que intentó llegar al poder mediante un golpe de Estado. Y toda Constitución, para ser una constitución, tiene que garantizar que algún poder controle la acción del gobierno, cosa que no hacía esta.

¿Puede que este sea el principio del fin de las pretensiones dictatoriales de Hugo Chávez?
me temo que no.
Por eso, ahora, más que nunca, todos los estados democráticos deben de ejercer una corriente de presión para que el Presidencialismo de Venezuela no siga degenerando en una dictadura o en un exceso de poder. Un abrazo a los emigrantes gallegos en Venezuela.

domingo, 2 de diciembre de 2007

Raúl, por ti.


Otro adiós de un inocente. Otro adiós de un hombre anónimo. Otro adiós de un español. Otro adiós de una persona que trabajaba para los demás. Raúl Centeno.

Otra vez la rabia es el único consuelo para una familia que ha perdido a un ser querido de la peor forma, asesinado.

Una vez más lo han vuelto a hacer. No han tenido escrúpulos, ni humanidad. Han vuelto a ser ellos, los etarras.

Etarras, que sí, seguís siendo iguales. Sois seres amorales. No defendéis ninguna patria, pues alguien que sólo sabe matar no defiende a ningún pueblo, sólo la barbarie y la valentía de quien empuña un arma para disparar.

Vosotros no sóis vascos, ni representáis a ningún vasco. Los vascos son gente humilde, piensen lo que piensen. Vosotros sólo sois una pequeña secta heredada de las tesis sabinistas y hitlerianas.

Por vuestra culpa se ha truncado la vida de un buen hombre, que no tenía culpa ninguna de la política nacional.

Sé que tendrá que llegar, no puede tardar más, ya no hay argumentos para volver a negociar con ETA, el sentido común tiene que regresar a los políticos.

Raúl, por ti.

sábado, 1 de diciembre de 2007

La unidad vecinal de Pontevedra


"Las trece asociaciones que conforman el denominado Fronte Veciñal, actualmente integradas en la Agrupación de Veciños y en la federación Boa Vila, empezó ayer a sentar las bases para la creación de una nueva organización evitando errores del pasado, un proceso del que, de momento, queda al margen la federación mayoritaria Castelao.

El primer paso dado por estas asociaciones para la pretendida unificación del movimiento vecinal fue el foro de debate celebrado ayer en Café Moderno para analizar las causas de la actual división y hacer propuestas de reintegración.

La federación Castelao eludió la invitación de asistir a este foro por un compromiso previo de participación en un congreso vecinal galaico-asturiano que se celebra este fin de semana en Navia. No obstante, su directiva ya expuso su postura de que cualquier unidad de acción ha de pasar por la integración de las otras agrupaciones en la federación Castelao".

Ayer un grupo de jóvenes y amigos asitíamos al foro de debate que las asociaciones de vecinos tuvieron a bien realizar en el café moderno para intentar consensuar un acercamiento y poner en común las demandas vecinales.

Fue un debate muy abierto a la participación, que no se excusó de momentos tensos pero que buscaban una gran intención, la unidad del movimiento vecinal.
Yo ví buenas intenciones en los participantes, aunque hubo de todo, pero creo que para llegar al acuerdo deben de olvidarse viejas luchas y diferencias, porque sinó no habremos conseguido nada con estas mesas de debate; agrupar a los asociaciones del rural en la federación común; y a la Federación Castelao pedirle que reflexione, ya que para llegar a acuerdos, todos deben de ceder; aprovechemos el momento, que si falla puede que tardemos muchos años en volver a encontrarnos con unas circunstancias tan favorables para la unidad vecinal...

Hay que tener cara...


Todos sabemos que en Galicia hay una clara diferencia entre vivir en el rural y vivir en los núcelos urbanos.
Los hay por preferencia que les gusta más la aldea o la ciudad... más si uno tiene sus orígenes en uno u otro lugar, aunque hay excepciones que ni recuerdan cuáles son sus orígenes.

Pues bien, yo, cotobadense de nacimiento y descendiente de cotobadenses, tengo por vecino de nacimiento al señor Touriño, Presidente de todos los gallegos, menos de los cotobadenses.

Fueron bastantes las citas con las urnas a las que ya se enfrentó Touriño, y las pasadas electorales que recibió en su propio pueblo eran asombrantes, sobre todo la que tuvo que sufrir en 2.001, aunque desde que gobiernan los socialistas y nacionalistas se ha acortado, sigue sin contar con el apoyo de su propio pueblo, que en política ya es triste.

Un cotobadense de pura cepa como él, que jugó y vivió al igual que yo en este insignie municipio, que fue uno de los principales partidos judiciales que más gente con valentía aportó en la guerra de la independencia para derrotar a los franceses, no se acordó ni en un momento de sus días presidenciales de asistir con inversiones ni con ayudas a Cotobade, tan sólo se acordó para venir a inagurar un centro de salud de última tecnología, por cierto cuyo proyecto e inversión se llevó a cabo bajo el gobierno de Manuel Fraga y, por lo tanto, de una Consellería dirigida por el PPdeG. A anotarse tantos, inversiones y éxitos de otros ahí tenemos en primera línea a nuestro gran vecino, el señor Touriño. Pero no termino aquí. Os voy a comentar la penosa gestión que sí, su gobierno y su conselleira de sanidad, la señora Rubio, han llevadi a cabo con este centro médico y otras tantas promesas "electoralistas"...

Resulta que este centro médico se pidió en la época de Moncho (PP) a la Xunta de Galicia (PP), la cual respondió con un proyecto que ve la luz estos días...
Estos días... ¿Cuándo dejó Moncho la alcaldía? pues hace ya 5 años, alcaldía con la que ya empezaba a ejecutarse estas instalaciones pero que debido al escaso caso que esta Xunta le ha hecho y, aun tras las reiteradas mociones que el PP local presentó para que se acelerase la construcción, ha tardado 5 años y medio...

Hace un año que fueron los famosos incendios y, posteriormente, las famosas riadas... y aún me duelen los oídos recordando al señor Touriño "está todo controlado..." mientras mis padres, mis vecinos y todo el mundo estábamos tratanto de evitar que las llamas llegasen a los hogares... y, por encima, un año después las famosas ayudas siguen sin llegar, los famosos proyectos de inversión siguen sin llegar, pero Touriño sabe llegar a inagurar centros médicos sin invitar a ningún cargo de la anterior consellería de sanidad... lo mismo que ocurrió con la inaguración del Campeonato europeo de Piragüismo en Pontevedra, al que ni invitaron a Pilar Rojo, ex-conselleira que promovió este acontecimiento. Este es el grado de sectarismo que vivimos en Galicia.

A los medios de comunicación se les llenan las páginas con las promesas de Touriño para Cotobade, que si Polígono Industrial, que si PXON (que su propio gobierno denegó), que si tal para cual...

Los que conocemos bien este concello, incluso los que tuvimos el honor de tener familiares en el gobierno municipal de antaños memorables, que consiguieron las mayores cuotas de inversiones nunca conocidas por nuestra historia ya no picamos, ni creemos las medidas electoralistas del señor Presidente y vecino, ya que si tanto quiere a su tierra materna ya se tuvo que haber acordado de ella cuando la necesitó y no porque lleguen unas elecciones con las que llenar las páginas de los periódicos para nada.

viernes, 30 de noviembre de 2007

Promesas, promesas...


Pasaron algo máis de dous meses dende que fixera aquel artigo titulado "O rural no Ostracismo" (http://jorgecubela.blogspot.com/2007/09/o-rural-no-ostracismo.html) e nada cambiou dende entón.

Se xa pasara daquela un ano dende que se firmara o convenio entre a Consellería de Medio Ambiente, dirixida por Manuel Vázquez, e o concello de Pontevedra para o saneamento do rural, agora pasará outro tanto coas reiteradas promesas do conselleiro tra-la súa visita a nosa cidade.

Según o señor Vázquez "unha vez que empecemos o saneamento o que queremos é desenvolvelo o máis rápido posible".

Penso que en pleno século XXI, onde os grados de analfabetización en España reduxéronse considerablemente, dicir estas palabras é mofarse na dignidade dos pontevedreses e nos seus dereitos a ter un saneamento en condicións.
A cuestión non é desenvolvelo o máis rápido posible, que tamén, senón empezalo.

Outras palabras que me fixeron levantar do asento foron as vertidas polo concelleiro do rural, o señor Valcárcel, que anunciou que dende o seu departamento se traballa para recuperar o tempo perdido.

Por fin!!! alguén do goberno municipal recoñece que en 8 anos non fixeron nada polo rural, nin polos veciños das parroquias...

O primer paso é bo, recoñecer os erros, o segundo pode ser aínda mellor, facer algo pola cidade e as parroquias.

jueves, 29 de noviembre de 2007

¿Camino de la unidad?


Se van conociendo las voluntades de diáologo entre las diferentes asociaciones de vecinos de Pontevedra.

Parece que la mesa de debate del viernes será un éxito menos por la indisponibilidad de la Federación de vecinos Castelano, ya que, aseguran que no podrán estar presentes en la asamblea convocada para el viernes a las 20 horas para debatir la unidad de acción vecinal porque ya ha confirmado su presencia en el Encuentro Vecinal Asturias-Galicia, que se celebra en Navia durante este fin de semana.

Pese a esto, la directiva de la Federación de Asociaciones de Vecinos Castelao salió ayer al paso de la propuesta de unidad vecinal lanzada por diversos colectivos de la ciudad con la postura inequívoca de que cualquier unidad de acción debe pasar por la integración de las otras federaciones y organizaciones asociativas en la Federación Castelao.

Hubo escisiones en el seno de esta federación, que es por lo que achacan la reintegración en su organización, pero si se sigue con esta actitud previsiblemente se perderá una gran oportunidad histórica para el consenso y la unidad vecinal.

Todos debería de reflexionar, pero algunos más que otros, ya que el acercamiento a determinados partidos políticos es mucho más significado en algunas asociaciones que en otras... primero el diálogo y después cualquier valoración de reintegración, es lo más prudente.

Dios salve al nobillo... jeje


Agentes de la Guardia Civil y de la Policía Municipal de Ciudad Rodrigo han reducido en torno a las 10.00 horas de hoy a un novillo que ha provocado el pánico entre los vecinos, tras escaparse del camión que le llevaba al matadero y transitar por el centro del municipio.
Detalle curioso si tenemos en cuenta hacia donde se dirigía el camión, por un pelín casi se escapa...
Recuerdo cuando se le había escapado de la cuadra un ternero a un vecino de mi aldea, yo contaba con 12 años, y me uní a la expedición que lo iba a buscar, cuando lo cercamos fue toda una aventura.
Donde se ponga la rubia gallega que se quite todo lo demás.

miércoles, 28 de noviembre de 2007

Podríamos volver a la unidad


Fueron reiteradas las muestras de acercamiento de las diferentes asociaciones de vecinos desde que se rompiera la unidad hace bastante tiempo, pero esta semana son varias las informaciones que indican que se están produciendo acercamientos del Frente Vecinal con otras federaciones para recuperar el camino del entendimiento.

José Luis Vidal Laíño y Ramón Agulla
, portavoces del Frente Veciñal, son los artífices de la mesa de debate que se va a llevar a cabo este viernes en el Café Moderno para buscar puntos de encuentro entre las diferentes asociaciones.

Todos conocemos que una causa de esta ruptura fue la proximación de muchas asociaciones a los partidos políticos, lo que condujo a una clara politización de las demandas de los líderes vecinales, obviando las verdaderas necesidades de los pontevedreses.

Todo el mundo respeta que cada persona se aproxime a su ideología o partipo político, pero si alguien tiene el honor de representar a un grupo numeroso de vecinos creo que la primera obligación de éstes es luchar por las demandas en conjunto y no de manera partidista, porque es la única manera de que se nos haga caso para que los políticos se levanten de sus sofás y comiencen a estar cerca y próximos a los ciudadanos, que en Pontevedra ya van siendo horas.

Si el foro es abierto os recomiendo ir para escuchar de primera mano todo lo que digan, yo veo muy posible poder ir, saludos.

Google

Google

martes, 27 de noviembre de 2007

10.000 velas para el Blog


Hoy llegó el día que tanto esperábamos, hemos conseguido ya las 10.000 visitas.
10.000 gracias a todas esas personas que tienen la amabilidad de pasarse por aquí y leer las opiniones de los diferentes temas que trato.
Seguiremos así. Os recomiento leer los artículos de meses anteriores, hay de todo y para todos los gustos. Un abrazo

lunes, 26 de noviembre de 2007

Congreso Provincial


Siguiendo con el proceso de renovación de las juntas provinciales y locales de NNXX, se llevó a cabo este sábado, en Vilagarcía, el Congreso Provincial de Pontevedra.

A dicho congreso sólo concurrió una única candidatura liderada por el vigués Javier Dorado, que hasta la fecha era el Secr. Xeral de NNXX de Galicia.

En un ambiente amigable se desarrolló un congreso que le dio el apoyo unánimemente a Javier.

El Presidente electo se presentó ante las bases con un discurso potente, cargado de fuerza y energía para los próximos 3 años, con un claro compromiso de sacrificio y lealtad a las Nuevas Generaciones.
Todo el mundo salió ilusionado con el nuevo Presidente y con su discurso, que a más de uno seguro que le encuadró en su asiento.

Uno de los momentos más emotivos llegó con el vídeo en el que se mostraba la etapa de Marta Rodríguez como Presidenta, que consiguió emocionar a todo el mundo.
En su discurso Marta recordó sus buenos momentos por la organización y los buenos amigos que hizo dentro y fuera de ella.
Todos los militantes la recordaremos con orgullo, pues bajo su mandato nos afiliamos la mayoría de los militantes que hoy pertenecemos a NNXX de Pontevedra.
Le deseo lo mejor en su vida sirviendo a Vilagarcía, a Pontevedra y a Galicia en el Parlamento Autonómico.

Ahora, a todos nos corresponde ayudar a nuestro nuevo Presidente, Javi Dorado, a llevar a cabo el proyecto político para todos los jóvenes y defenderlos de la pasibidad de la Xunta de Galicia. Con su gran capacidad política tendremos aseguradas muchas cosas para la juventud. Un abrazo Presidente.

domingo, 25 de noviembre de 2007

Galicia bilingüe




El viernes tenía lugar en Pontevedra la presentación de la asociación Galicia Bilingüe, fundada por dos profesores anónimos de Galicia.

Ante un público abarrotado, más de 750 personas, la asociación expuso sus fines y los principios que rigen sus demandas.
La asociación nece como una respuesta al decreto del uso del gallego en la enseñanza, que deplora el castellano a una única asignatura, Lengua española, y la imposibilidad a escoger lengua en la que expresarse en el aula.

Comparto los fines de la asociación, que son poner de manifiesto, por ejemplo, el despilfarro que la mesa pola normalizacón lingüística está empleando para el uso del gallego, que para nada consigue fomentar el uso de una de nuestras lenguas, el galego; o la politización que están haciendo de la cultura...
Comparto los fines he dicho, pero me gustaría que el mensaje fuese mucho más claro para no crear dudas...

No se trata de imponer una lengua o la otra, ya ni siquiera se trata de que se exalte el gallego en detrimento del castellano. Se trata de defender lo que un pueblo libre, como el gallego, tiene derecho a hacer, que se permita la libertad de expresión, el derecho de elección del idioma, y el fomento del gallego para que no se pierda y se extinga, pero no para imponer ideologías o maneras de pensar.

Hay que fomentar el gallego, dar las mismas subvenciones a escritores gallegos que escriban en lengua gallega o en lengua castellana, y convivir dentro del bilingüismo armónimo.
Un país que tiene dos lenguas es una riqueza cultural que hay que potenciar, enseñar y fomentar, pero nunca imponer.

*Cuanta más grande sea una cultura, más fuerte y más rico es un país y una tierra.
Orgulloso de ser galego.

viernes, 23 de noviembre de 2007

Cos veciños de Pontevedra


Pontevedra é unhas das cidades de Galicia e de España que está "condeada" a crecer en poboación e en servicios, por iso, é unha tarefa imprescindible para calquer político de Pontevedra, pero máis para o goberno municipal, xa que, é quen decide, que se aposte por ofertar servicios e insfraestructuras vargardistas e innovadoras para a cidade e a súa comarca.

Non pasou moito tempo daquel 21 de setembro
, no que se debatía en pleno extraordinario a proposición do grupo popular de Pontevedra sobre o novo hospital para a cidade, e o goberno municipal, aínda que votara Non, parece que xa non se acorda da demanda veciñal, que reclama como obxectivo un hospital único e novo.

Parece que o goberno municipal olvidou este tema e que se mostra enterrado no armario do despacho do alcalde, pero non, Pontevedra segue reclamando o que por dereito xa lle foi concedido a outras cidades de Galicia como Santiago e Lugo, un Hospital novo.

Todos sabemos que o PP cambiou a súa postura inicial neste tema pero para mellor, porque os hospitais do século XXI construénse en horizontal, con poucas alturas e ofrecendo amplios espacios verdes para disfrute dos seus pacentes.
Pero o que non ten sentido é incidir no erro da ampliación de Montecelo e, que este sexa respaldado polo goberno local, cun cambio de postura a última hora do BNG que sempre apostou por un novo e noutro sitio.

Calquera persoa que teña a honra de prestar servicios á cidadanía ten que estar primeiro cos veciños, defendelos e apoialos.

Acórdome dunha frase que me dixera un home que sacando 12 concelleiros e un arraso electoral na vila, non lle permitiron ser alcalde: "antes que calquer rédito para o partido, primeiro están os réditos para os cidadáns, por iso defendemos o Hospital único".

jueves, 22 de noviembre de 2007

A Diputación de Pontevedra cumple coa Provincia, e con Pontevedra


A Diputación de Pontevedra, presidida por Rafael Louzán, presentou onte o anteproxecto presupestario, cifrado en 145,5 millones de euros, que servirán para potenciar o emprego de xóvenes seguindo na creación de escolas de talleres nos concellos da Provincia, como a creación de plans de formación e emprego para desarroiar nos Concellos.
Ademais, a Diputación seguirá apostando pola Cultura con partidas para completar as obras do Museo, as do Arquivo Provincial ou para a reforma do auditorio da cidade infantil Príncipe Felipe. Con respecto ao deporte, a Diputación prevé plans de axuda a clubes e canteiras deportivas, como tamén a construcción dun circuito de velocidade que abrangaría os concellos de Pazos de Borben e Mondariz, para probas autonómicas e nacionais.
A Diputación aposta pola promoción da Vivenda para axudar aos concellos máis pequenos e con menos recursos, xa que, a Xunta de Galicia ten paralizados moitos Plans Xerais.
Estas son algunhas das bases que califican o novo presuposto provincial como "novedoso, pioneiro e vangardista".
Para a capital da provincia, Pontevedra, a Diputación invirte o mesmo que a Xunta de Galicia.
E moi importante para os pontevedreses que quede algunha administración que se acorde de Pontevedra, aínda que sexa unha con menos recursos que unha autonómica e estatal, a provincial. A Diputación provincial tivo que facer un maior investimento para a nosa cidade, xa que, nin os socialistas nin os nacionalistas da Provincia consiguen grandes inversións dos seus partidos, que están no goberno, para Pontevedra.
Estou seguro de que con isto, Pontevedra demandará o cambio político en 2008.

En el recuerdo

Muchos, siendo niños, lo conocimos en su interpretación en la Lengua de las mariposas, interpretando a un maestro del rural gallego, que vivía para su bocación docente y para los niños, unas imágenes que dieron una gran humanidad a Fernando Fernán Gómez como actor y como persona.

Premiado en muchísimas ocasiones, tiene a sus espaldas 5 premios Goya, siendo el actor que más galardones tiene en estos premios.

Un hombre que deja un hueco en la cultura y en el cine español irremplazable.

martes, 20 de noviembre de 2007

El 18-J se acabó un 20-N...

Hoy se "recuerda" la muerte del que durante 40 años dirigió la política española, para unos salvándola del Comunismo, para otros arrastrándola a 40 años de dictadura autoritaria y arbitraria... No dedicaré más palabras a alguien que ya sólo pertenece a la historia de España.

Hace 71 años, de un 18 de julio, España veía como el golpe de estado en África del día anterior se trasladaba a territorio peninsular.

La situación política de crispación y anarquía en la que se vivía optó a los militares, llamados africanistas como Mola o Sanjurjo... a revelarse contra el gobierno de la República según ellos o contra la propia República según el gobierno. Hace 71 años nuestros abuelos asombraban al mundo entero a dirimir sus diferencias mediante una guerra civil, estallada por culpa de los rebeldes pero propiciada por el nivel de negligencia de los políticos de la República como Primo de Rivera o Largo Caballero, que llamaban a la insurrección armada como en el primer caso o a la revolución en el segundo.

Las causas del golpe son subjetivas, por eso yo quiero abordar las consecuencias de la desunión que vivió España.
La guerra fue una lucha en la que sólo querían entrar los más excerverados fascistas y revolucionarios de izquierda, quedando en medio esa España que buscaba la prosperidad, la que yo llamo la tercera España.

Esa España que se quería sumar a las naciones con un régimen liberal y constitucional que respetase la libertad, la igualdad, el pluralismo o la integridad del Estado.

Fue esa España que pretendía reformar el Estado para que pudiese prestar un mínimo de servicios básicos como la sanidad, la educación o la adquisición de tierras para trabajar; fue esa España que creó las misiones pedagógicas para llevar la cultura por los lugares más recónditos de nuestra geografía.

Todo esto se vio truncado por la radicalidad de dos bandos que lo único que consiguieron fue romper España bajo una horrible guerra, en la que ambos bandos se aniquilaban como ocurrió en Paracuellos (víctimas nacionales) o Badajoz (2000 republicanos fusilados en un día).

Yo no sé en que bando habría luchado, pero sí puedo decir a que bando pertenezco hoy.
Pertenezco a esa tercera España en la que vivimos y que cumplió ya los 30 años.

A esa España que le ha permitido a mi tierra, Galicia, tener lo que por historia le pertenece, un autogobierno y un reconocimiento de su cultura heredada "dos nosos devanceiros". A esa España constitucional y dueña de sí misma que vive en libertad y en paz. Es la España de Juan Carlos y de gente como Suarez, Puyol, González o Fraga.
Es bueno conocer la historia desde el punto, en que se pueda, más objetivo para no estar condenados a repetirla, por eso la historia hay que contarla, no desenterrarla..."


Aquella historia iniciada un 18 de julio de 1936 se acabó el 20 de noviembre de 1975.
La conciencia política comenzó a madurar en todas aquellas personas que pretendían devolver al pueblo su legítima soberanía, y, con ella, su LIBERTAD Y SU HISTORIA.

Felipe González tras la muerte de Franco: "Yo no brindo por la muerte de ningún hombre y menos de un español".

Jorge dixit.

lunes, 19 de noviembre de 2007

Con ideas


Mariano Rajoy clausuraba ayer la convención que este fin de semana reunía a miles de militantes en Madrid.

Con un aire renovado y una seguridad de si mismo, propio de un candidato a Presidente de Gobierno, proponía medidas como la supresión del IRPF a todas aquellas personas que ganen menos de 16.000 euros al año, entre los que se encuentran trabajadores mileuristas y un gran número de pensionistas, unos 7 millones de ciudadanos.

La considero una gran propuesta, que contrasta con las idas y venidas del actual gobierno, en el que los propios ministros se contradicen o se desmienten como hizo Solbes hacia el "buen decir" de nuestro Presidente del Gobierno.
Una propuesta social y liberal a la vez, que busca una mayor estabilidad para todas aquellas personas que lo pasan mal para llegar a fin de mes.

Esto es el principio de un proyecto político para todos. Vamos bien.

domingo, 18 de noviembre de 2007

Por la historia


Hay películas y películas, pero las hay que dejan huella.
Salvador Puig Antich
, anarquista y activista durante la década de los 60 y principios de los 70, fue acusado por el asesinato de un inspector de la policía tras un tiroteo en el que participaba el propio Puig Antich.

Puig Antich fue encarcelado, acusado de ser el autor de los disparos sin haber una investigación conclusoria, posteriormente, fue juzgado en consejo de guerra y condenado a muerte por un régimen con sed de venganza tras el atentado contra Carrero Blanco. En toda Europa se organizaron manifestaciones pidiendo la conmutación de la pena capital, pero Franco se mantuvo firme y no concedió el indulto.

La familia de Salvador sigue a día de hoy pidiendo que se revise el proceso condenatorio.

No pretendo con esta publicación otra cosa que remover en las conciencias lo que España fue y lo que España es a día de hoy.
La España de nuestros padres carecía de cualquier anhelo de libertad o el Derecho a recibir un juicio justo. Era una España en el que existía la pena de muerte, que le fue aplicada a este activista.

No se puede justificar ni defender lo que hacía el Movimiento Ibérico de Liberación, pero sí se puede decir y reclamar que todo hombre, sólo por el hecho de serlo, tiene el derecho inalienable a recibir un juicio justo, con una pena justa, en el que no se decida sobre su propia vida.
Repudio todos aquellos regímenes que reconozcan la pena de muerte como una condena justa, sean dictaduras o democracias, que si democracias se hacen llamar, tienen muy poco de principios liberales y humanos.

Gracias a todos aquellos hombres como Manuel Fraga, Gabriel Cisneros, Miquel Roca, Peces Barba, Pérez LLorca, Miguel Herrero y Jordi Solé-Tura por elaborar la redacción de una Declaración de principios, la Constitución, con la que cualquier español recibiría una investigación justa, un juicio justo y una condena justa.
Por la historia y por posibilitarnos haber crecido en una España en libertad.

"QUIEN NO CONOCE SU HISTORIA ESTÁ CONDENADO A REPETIRLA" (Ortega y Gasset).

sábado, 17 de noviembre de 2007

Un Enlace más


Hace unos días recibía un email de Malena Agip, una responsable de http://www.einicio.com/, diciéndome que este Blog había sido seleccionado para estar incluido en el directorio de webs de calidad.
Y que lo estaría de forma permanente y en las primeras posiciones de la categoría : http://www.einicio.com/paginas/blogs-de-politica.html, como se puede comprobar.
Es un logro para que este Blog amplie su espacio de lectores, ya que es una página en donde se puede encontrar de todo y que os animo a que entréis.
Gracias a todos vosotros y a Einicio. Un abrazo

jueves, 15 de noviembre de 2007

¿Seguimos o camiño do País Vasco?

No Concello de Cangas produciuse unha explosión onte ás 2 e media da noite, un atentado sen danos personais pero sí materiais.
Os informadores dixeron que o artefacto presentaba características semellantes ó utilizado por ETA nun dos seus últimos atentados...

O atentado atribúeselle ao grupo Independentista Resistencia Galega, herdeira do Exército Guerrilleiro, que nunha das súas últimas actuacións reclamaban a Independencia para Galicia.

As pretensións terro-independentistas destes individuos non fan falta dicir á de quenes se parece... máis sabendo que o artefacto é do mesmo tipo que o empregado polos etarras.

Cangas é un concello no que os partidos pro-constitucionais tiveron unha representación maioritaria para poder gobernar. Neste Concello, o PP, un deses partidos pro-constitucionais, foi a formación maioritaria elexida polos veciños para gobernar pero quedouse a un só concelleiro e a poucos votos para alcanzar a maioría absoluta, co que o outro partido pro-constitucional, o PSOE, tendo a oportunidade de establecer un pacto co PP, no seu afán de alcanzar o poder, aínda non sendo unha forza maioritaria no pobo, preferiu pactar con persoas como Mariano Abalo, líder da Fronte Popular, para desbancar ao PP de Enrique Sotelo e vencedor nas eleccións, facilitando introducir en Cangas posicións políticas paralelas a Batasuna e a Arnaldo Otegui, a quen non se cansan en denfender...

Cando un Estado de Dereito como España sofre este tipo de sucesos non queda máis receta que aplicar a Lei de Partidos para aquelas organizacións políticas que non condenen este tipo de actos propios do pasado, xa que se non o fan é porque algo teñen que esconder, e senón, é porque non respetan os dereitos fundamentais e inalienables do individuo, os máis esenciais, O RESPETO Á VIDA E Á LIBERDADE.

miércoles, 14 de noviembre de 2007

Ale Pontevedriña...


Estamos en la segunda parte del partido Pontevedra - Zaragoza, correspondiente a los dieciseisavos de final de la Copa del Rey de fútbol.

Tengo la suerte de que lo están retrasmitiendo por la Gallega, lo que nos ha permitido organizar una concentración de aficionados en mi casa, jeje.

El Ponte la está montando, se está creciendo ante un primera división de la talla de Aimar, Oliveira, Ayala, un ex-madridista como Diogo, y alguno más que será conocido en su parroquia...

Que grande el Pontevedra que está manteniendo un 0-0, espero que el partido tenga un desenlace feliz para el equipo del Lérez.

P.D: Acaba de meter Ornazábal, al minuto de publicar esto!!!

martes, 13 de noviembre de 2007

Entre congresos


Esta pasada fin de semana tivo lugar en Galicia dous congresos de vital importancia.
O primero, producido o sábado, foi en terras viguesas, onde moitos membros de NNXX lle demos a despedida a Ángel Latas, un histórico e un referente moral na organización, que lle deu o relevo a Begoña Romero, gran activa na organización e apoiada por unanimidade.


O segundo congreso celebrouse en Coruña, onde Javier Escribano foi proclamado Presidente Provincial, substituindo no cargo a Gonzalo mora.

A miña enoraboa para a presidenta e máis para o presidente. Que o futuro vos depare grandes éxitos. Saúdos.

A Nova Pontevedra...



La gran sorpresa política del día en el Blog de Telmo Martín, al leerlo no he podido resistir la tentación de no publicarlo aquí:

"Al día siguiente de presentar el proyecto A nova Pontevedra, nacionalistas y socialistas dijeron que era imposible hacer un túnel y aparcamiento en Gremio dos Mareantes. Recuerdo a Mosquera ironizando si íbamos a hacer el parking debajo del río Gafos. Un mes después los nacionalistas empezaron a hablar de soterrar el tráfico. El domingo la prensa publicaba declaraciones de Lores diciendo que es muy necesario un parking en esa zona.

¡Por fin! 10 meses después, Lores se cae del guindo en este tema. En realidad han sido 10 meses de soberbia. Lores es incapaz de reconocer ahora que le gusta la idea que entonces criticó. En la política, como en la vida, si se pierde la humildad se pierde casi todo lo demás.

Muchos pontevedreses comprueban estos días que el Avance del PXOM propone ideas muy similares a las que hicimos nosotros en A nova Pontevedra. Por ejemplo, la recuperación de la fachada marítima y fluvial, la mejora del barrio de O Burgo, nueva estación de tren y autobús, 2 anillos de circunvalación a la ciudad, etc. Pero hay una diferencia importante, nosotros presentamos A nova Pontevedra el 31 de enero, y el Avance no se hizo público hasta principios de junio. Antes solo lo conocía Mosquera, que se dedicaba a criticar A nova Pontevedra, aunque ya sabía que el Avance proponía ideas similares".

El gobierno municipal se ha quedado en calzoncillos, han tenido que recurrir a las ideas del vencedor en las elecciones, Telmo Martín, para poder desarrollar proyectos ilusionantes para Pontevedra.
Por el cariño y amor que tengo por Pontevedra me gustaría que se diesen las circunstancias políticas para que se hagan realidad todas aquellas cosas que la ciudad necesita para progresar, crecer económicamente y recuperar el protagonismo en la provincia de Pontevedra, y con A nova Pontevedra esto podrá suceder.

Señores del gobierno bipartito, gracias por empezar a tener ideas, aunque sean de Telmo Martín.

De leyes y leyes


Os pongo un artículo que acabo de leer en La Voz de Galicia, que es bastante curioso e imaginativo.

"Si aparece una ballena muerta en las costas británicas, la cabeza es para el rey y la reina tiene derecho a la cola si necesita los huesos para su corsé. Es una de las 25 leyes más absurdas que, según la revista The Times, que existen en el mundo.

La mayoría han salido del parlamento británico.
Como poder orinar en público, pero con una condición: hay que hacerlo apuntando a la rueda del vehículo mientras la mano derecha está apoyada en él. Los taxis londinenses tienen prohibido llevar cadáveres y perros rabiosos, y no puedes subir si tienes la peste.

En Estados Unidos, no se puede pasear en monopatín por las comisarías de Miami, mientras que en Kentucky sólo se pueden llevar armas ocultas cuando midan más de dos metros. La lista no incluye leyes españolas, pero si una francesa: nunca podrás llamar a un cerdo Napoleón".

Esto demuestra que la Justicia no es tan aburrida como algunos quieren hacer que parezca, jeje.

lunes, 12 de noviembre de 2007

Y eran 9.000

Hace pocos días publicaba un post en dedicación a las 8.000 visitas y hoy lo hago por las 9.000.
Me alegro mucho del buen ritmo que está cogiendo este Blog, logro conseguido gracias a todos vosotros, los lectores.

Silvia Carreño ya ha llegado a las 50.000 visitas... hoy es un día de cifras blogueras ;P!!

domingo, 11 de noviembre de 2007

Rey y persona


Lo de no disponer de internet los fines de semana me mata.
Ayer veía con orgullo como un español y representante de todos los españoles mandaba callar a Hugo Chávez tras sus reiterados insultos a Aznar, que lo acusaba de "fascista".
Ayer, el rey de todos los españoles, volvió a demostrar el sentido de Estado al que nos viene aconstumbrando desde que fue proclamado rey de España un 22 de noviembre de 1975.
En una cumbre, que para lo único que sirvió fue para criticar a España, a sus políticos y a sus empresarios, en la que participaron Estados en los que la democracia, la defensa del pueblo y el Estado de derecho brillan por su ausencia como en los casos de Venezuela, Cuba y en Nicaragua.

Se pueden respetar con unos mínimos que se haga una crítica a España, pero lo que no se puede permitir es que se falte al respeto a todos los españoles, a un ex-presidente de gobierno elegido por la Soberanía Nacional, y a un rey, que representa a todos los españoles y es el máximo responsable en las relaciones con Iberoamérica
.

Algunos políticos como Joan Herrera, que es uno de los defensores de la "dictadura de facto" de Chávez, han visto con malos ojos la respuesta del rey. Evidentemente, no ha dicho que le pareciese mal lo que se estaba diciendo de España y de Aznar, evidentemente, pero todos sabemos que en este país hay muchos "espantapájaros", es decir, gente que va de demócrata y defienden lo mismo que Chávez y Fidel.

Zapatero, no se quedó callado, pidió y exigió respeto para Jose María Aznar. Una gran intervención, pero que llega demasiado tarde, tres años. Estos son los amigos que ha preferido para relacionarse, evitando los Estados que defienden los principios liberales y democráticos.

El rey se ha vuelto a reafirmar, una vez más, ante los españoles y ante la historia.
Juan Carlos, rey y persona.