miércoles, 31 de diciembre de 2008

Manuel Jabois enche o Café Moderno durante a presentación da súa novela 'A estación violenta'




O xornalista presentou onte a obra no Café Moderno de Caixa Galicia, que quedou pequeno ante a gran cantidade de xente que se achegou ata alí para tal ocasión. Acompañado polo crítico e historiador de arte Ramón Rozas e a representante da editorial, Penélope Pedreira, asegurou que «é un libro alleo a min, escrito por outro que fun eu, cun ritmo do outro que xa non son eu».

O autor, sempre moi crítico consigo mesmo, dixo que ten unha relación de amor-odio con ‘A estación violenta’: «Hai cousas que están realmente moi ben, e tamén outras descaradamente mal. Pero non é unha mala primeira novela. Case diría que é unha boa primeira novela. Inmadura, excesiva e case fantástica: ideal».

A estación violenta’, escrita hai tres anos, cando o autor tiña 27, trata sobre a historia de tres amigos que se reencontran despois da rematar os seus estudos na universidade e que volven revivir vellos tempos. Dende hoxe mércores estará á venda na librería Michelena de Pontevedra e a partir do día 2 en todas as da cidade.

Manuel Jabois é un recoñecido periodista do Diario de Pontevedra, columnista, ademais de editor do seu propio Blogue Manuel Jabois, un referente neste espacio pontevedrés.

Fareime co libro en canto poida.
Noraboa e unha aperta Manuel.

martes, 30 de diciembre de 2008

Carta sobre el centro-reformista


Durante la campaña electoral a la Junta de Facultad conocí a un chaval de Pontevedra en Derecho que me envió un email felicitándome por el contenido de una carta que me habían publicado en La Voz de Galicia hacía mucho tiempo y que había encontrado él en internet y de la cual no me había enterado de su publicación hasta que este compañero me lo dijo.

La carta se titulaba "El centro-reformista es el futuro" (<--pincha) y la firmé como miembro de Novas Xeracións de Pontevedra, explicando lo que para mí es el centro, su acción y contenido, y pidiendo indirectamente al final de la misma el regreso del espíritu de Adolfo Suárez y del centro con la victoria del Partido Popular en las elecciones generales del 2008.

Agradezco con este gran gesto que ha tenido este compañero conmigo a todos los anónimos que me leen y que me transmiten su apoyo y reconocimiento, de Pontevedra, de Derecho o de cualquier otro sitio.

Me gusta conocer de primera mano los problemas de la gente, estar en contacto directo, es de esa manera como uno llega a comprender y detectar las cuestiones para después poder ayudar a los demás.

Para mí, el centro-reformista es el futuro, y en Pontevedra también.

lunes, 29 de diciembre de 2008

En honor a Jorge Couto y sus buenos amigos



El viernes asistí en Santiago de Compostela a la entrega de los carnets a algunos de los nuevos afiliados por parte del Presidente Nacional Mariano Rajoy.

Fue un acto simbólico, pero muy especial para muchos jóvenes y adultos que recibían de la mano del propio Mariano Rajoy y de nuestro candidato a la Xunta, Alberto Núñez Feijoo, sus carnets como nuevos miembros del partido.

En este vídeo se ve a mi buen amigo y tocayo Jorge Couto de NNXX de Pontevedra recibiendo con mucho orgullo y cariño su carnet de afiliado al Partido Popular.
La sorpresa para él no fue sólo esta en ese día, sino que al día siguiente, Jorge fue el protagonista de la foto del acto en el Diario de Pontevedra, que recogió la entrega en mano de un pontevedrés a él, otro pontevedrés. Todo un homenaje para los que en su día no tuvimos su misma suerte y, para mí, personalmente, fue un gran honor esta entrega, que sentí como propia, porque fui quien le propuso en su día a Jorge Couto, como a tantos otros activos que tiene NNXX de Pontevedra, entrar a formar parte de esta gran organización, y porque tanto para mis amigos, Teresa, Pepón y Fátima, como para mí fue muy bonito verlo tan plácido y feliz.



Antes del acto, los amigos que acompañamos a Jorge estuvimos de paseo turístico por el Campus Universitario en el que los destinos de la vida tuvieron a bien en situarme, para lo que hicimos algunas fotos con connotaciones históricas... para el recuerdo de un día de risas xDD.



Sólo los Beatles fueron capaces de convertir un simple elemento urbano, en el norte de Londres, en una calle llamada Abbey Road, en un icono de la cultura popular del siglo XX.

Jorge, Pepón, Fátima y Teté: alé patatiya, alé, aléee :)

Relato do que pasou entre os socios do BIPARTITO GALEGO ante o reparto do pastel eólico:


Representantes da Consellería de Medio Ambiente e de Política Territorial non só deciden abandonar “sen volta atrás” a Mesa de Valoración, senón que solicitan que sexa adxuntada a Acta da reunión, un escrito no que xustifican a súa decisión “porque non se garante a aplicación da normativa medioambiental básica”.

Representante da Consellería de Medio Ambiente nesta Comisión explica ese mesmo día a súa postura aos medios de comunicación: “Existen dúbidas sobre a seguridade xurídica do procedemento” e “Se ten atropelado un pouco a legalidade vixente”.

E por último, a Conselleira de PTOPT afirma que o “proxecto plantexaba dúbidas medioambientais” e que tampouco ofrecía “demasiada seguridade xurídica”.

O propio goberno recoñece que estamos diante do maior escándalo político de toda a lexislatura, pero esta vez, o maior escándalo político do bipartito vén acompañado dunhas enormes consecuencias económicas.

domingo, 28 de diciembre de 2008

O ÚNICO QUE DEIXA O BIPARTITO AOS GALEGOS É UN GOBERNO DIVIDIDO, UNHA CRISE ECONÓMICA E, AGORA, UN ESCÁNDALO ECONÓMICO


A única solución que queda é parar o concurso, parar un escándalo económico e reiniciar, despois das urnas, outra vez, unha oportunidade perdida para Galicia que era inxectar diñeiro ante esta crise económica e a través dun concurso transparente, seguro e fiable.

O que está a pasar con este concurso é malo para as empresas, malo para os cidadáns, malo para a imaxe de Galicia e moi malo para os políticos.

Cando todo o Goberno está desconfiando entre si é evidente que Galicia ten unha enorme desconfianza no Goberno.

Cal é a razón que dentro dun goberno a metade dos seus compoñentes desconfien das actuacións da outra metade dos seus compañeiros de equipo?

O único que deixa o Bipartito aos galegos é un Goberno dividido, unha crise económica e, agora, -en relación ao concurso eólico- un escándalo económico, que beneficia ó amiguismo, ó clientelismo e ás empresas que terán un papel fundamental na financiación dalgún partido político na próxima campaña electoral.

Que sorte temos os galegos, que algún empresario vai cambiar 140 MW por un periódico ó servicio interesado duns políticos que demostraron ata o final desta lexislatura que o prometido cambio pasaou por mudar a unha rede clientelar sen precedentes.

Noraboa ó BNG polo seu "éxito" "eólico", salvación da patria nacionalista.

sábado, 27 de diciembre de 2008

Despois de Cuiña


A historia recorda, recordou e recordará ós homes non polo seu nome, senón polas súas obras.
Claro está, que poucos políticos conseguen facer historia. A maioría transitan por ela, se deixan levar polos acontecementos e se conforman con facer pequenas aportacións que o tempo irá disipando. Non foi o caso de José Cuiña Crespo.

Maña cumprirase un ano do falecemento de Xosé Cuiña , protagonista clave da recente historia e do progreso de Galicia.
Pódese dicir que o foi casi todo en política, pero se hai algo polo que a historia levará o seu sello é porque foi un político da terra; a súa "Galicia nai e señora", que tan ben describiu Rafa Cuiña, o seu fillo, era toda unha declaración de intencións, de identidade familiar e de lealtade a este gran pobo que segue sendo Galicia.

O primeiro mitin do que teño memoria creo que foi nas eleccións municipais do 95, as primeiras nas que o meu pai, tenente-alcalde en Cotobade durante 16 anos, non formou parte por motivos persoais da candidatura do Pp, e falara Cuiña con algún deputado máis.

Foi un galeguista convencido, convencido dunga Galicia forte, aberta, plural, integradora e unida ó resto de España.

Cuiña e Fraga son os responsables da primeira gran modernización de Galicia na década dos 90, a que asentou as bases dun país novo.

Non o cheguei a coñecer persoalmente, pero o ano pasado, nun día de domingo como o de mañá, suxerinlle ás dúas e media da tarde ó meu pai acercarnos ata Lalín. Foramos case sen comer para chegar ás 4 a Prado, parroquia natal de Pepe Cuiña.

Persoalmente non encontro palabras para describir o que alí vin. Xamais vira como a despedida dun home podía emocionar baixo a bandeira galega, o Himno do Antigo Reino de Galicia a cargo dun gaiteiro, e un escalofriante aplauso a tanta xente allea a el, allea en lazos familiares e de veciñanza dezá, pero non allea ó sentimento que esa tarde despediu á eterna "Galicia, terra nai e señora" de Xosé Cuiña, O FILLO DO MUIÑEIRO.


miércoles, 24 de diciembre de 2008

Arias contesta a Luisinho

Temos por este Blogue a un honroso defensor dos CAF, Luisinho de nik, quen suscitou moitas cuestións arredor de AID, e que foron debidamente respostadas.
Unha delas merece que se poña aquí porque explica detalladamente todo sobre a asociación e a historia dos CAF en Dereito.

Vai redactada polo amigo Arias:

Se, Luisiño, soubeses música, á fe que serías un gran compositor de fugas. Con tres que che bailen a auga, tés variacións do tema para dar e tomar, cos desenvolvementos do resto. Xuntas todo en tres ou catro pentagramas, e fas un sistema fugado que nin o amigo Bach. Sorprendente capacidade para encher a blogosfera con pouca temática. Pero he aquí as maravillas da dialéctica. Mágoa de Santo Agostiño e a Escolástica Medieval. Á fe, tamén, que iamos salir graduados por Salamanca con unha soa sesión. En fin, desculpa as bromas, e poreime un pouco serio.

Sería conveniente saber quen se agocha detrás do teu pseudónimo. Por saber de qué facultade es, de qué universidade, se tes algo que ver cos CAF ou non, en fin, todo iso. As últimas palabras que falei con alguén dos CAF foron coa Señor Becoña, creo. Corríxanme os que teñan potestade para tal se estou en erro. Dicíame que nos tiñamos que por dacordo en moitas cousas para ir á Xunta de Facultade. Avogaba polo diálogo. Teña os meus parabéns por tan boa intención, e como dixen no seu momento, fagamos tábula rasa e reescribamos o reescribible.

AiD é unha asociación Independente de estudantes da Licenciatura en Dereito da Universidade de Santiago de Compostela. Nesta definición van inclusas moitas cousas, que se determinarán a continuación: Estudantes de Dereito (non de ningunha outra titulación) da Universidade de Santiago de Compostela (non de ningunha outra facultade ou universidade Galegas nin Españolas nin Universais). Isto xa que, como é unha asociación de recente creación, non pode abarcar o inabarcable con tan curta idade. Un ano non da para moito. Non por iso estamos fechados a expandirnos. Pero cada cousa ó seu tempo. Así, por tanto, ancheamos algo por ir ó Claustro Universitario, e parello a iso, tamén houbo de anchear a mente e as concepcións particularistas, extendendo o ámbito de acción a toda a Universidade de Santiago de Compostela naquilo que se pode extender, e sen esquecer quen nos escolleu para o Claustro.

Por tanto, e como sabe máis o tolo na súa casa que o listo na allea, eu non valoro os resultados de ninguén en ningunha outra facultade. ¿Que os CAF obtiveron un resultado escandaloso na Facultade de Coscotroloxía da Universidade de Pernambuco? Pois Felicidades e ale, ale; a manter a cousa así e a traballar por Tutatis, por Xúpiter e por Favor. Xa ves o que me tolea o caso.

Centrémonos, por calquera dos anteriores, o que máis rabia che dea, na Facultade de Dereito da USC. No curso 2004-2005 levouse a cabo a reducción do programa de Dereito Romano a iniciativa, guerreira, dos CAF. Con tanto éxito e sorte que se puxo a xente cabrona, e nos de 1º dese curso (que casualmente é o primeiro da miña promoción) amamos a todo membro dos CAF "sicut proximo periculoso". Iso, sumado a certas meteduras de pata dalgúns dos membros, pois, levounos ó resultado que estamos a ver en Dereito. Non fala Iván Arias candidato a nada, senón que Iván Arias observador imparcial, que o foi ata 4º de Carreira. E comigo pregunta a un 80% dos Estudantes da Facultade de Dereito da USC. Creo que non erro moito na cifra.

A ausencia dun carácter paternalista ou ausencia de caudillismo leva a que AiD escoite ó alumnado antes de actuar. De aí que tódalas decisións que se toman dende o seo de AiD son previamente consultadas. O certo é que hai poucas mentes tan brillantes como para ter unha empatía total co resto de compañeiros. E por iso tantas veces precisamos saber o que queren. E así imos indo. Outro apunte a ter en conta.

As nosas actividades lévanse a cabo de xeito impoluto, e todo está claro, as contiñas o primeiro. Non como se andivo dicindo, que tales cartos ían parar a AiD e a posteriori os membros investíanos en "combinados de bebidas alcólicas", así, a lo fino...

As nosas iniciativas na Xunta de Facultade son defendidas pola maioría de Membros de AiD, excepto en ocasións, contadas, e por mor da inexistencia da disciplina de voto dentro de AiD (por iso o de Independentes tamén, mira se queremos liberdade). ¿E sabes por que defendidas por todos? Porque imos todos á Xunta de Facultade, así, a pleno, coma quen non quere a cousa. Porque non usamos recheo para as listas electorais (xa ves, puidemos ter presentados 18, e só tiñamos 17 para presentar) e por que tentamos ser, e somos, honrados. E non defendemos barbaridades nin nos paramos en discusións sobre o sexo dos anxos. Poñemos os pés na terra cada día e intentamos solucionar os problemas cotiáns. Mira, o último o Venres da semana pasada, con unha rapaza que veu agoniada porque se quedaba sen convocatorias de exame en Fin de Carreira. E solucionóuselle, e foise tranquila, e todos contentos.

Mira, Luisiño, non sei se teño que dar eu o brazo, ou o pé, a torcer ou a revirar. Creo que non. Non me importan nin o máis mínimo, xa ves ti, as verdades dos números que me estás a presentar, en primeiro lugar porque non me vinculan, nin no pouco, nin no moito. Métaos en conserva a quen tanto lle interesen, ou nun sudoku aquel ó que lle guste tal tortura xaponesa para abranda-los miolos. Aínda máis, os números tampouco me importan nin os meus, ¿sabes por que? Porque detrás de cada voto, do número, hai un votante. E o votante é quen a min me importa, principalmente, porque a tal debo estar agradecido e intentar darlle ben común, que por ser común, non será só ben para el, senón que para todos.

Con respecto de GADED non lles teño que faltar ó respecto nin á consideración. Principalmente porque non sei que fan nin qué deixan de facer. Si teño algunha referencia, pero, como digo, descoezo a verdade do caso, só felicitarei, e alá cada quen coa súa conciencia. Eu coa miña teño suficiente.

Dixecheslle a Etilik0, que menudo pseudónimo gasta: "As miñas propostas xa as fago onde toca, e é por iso que se consiguen cousas. Creo que non ten moito senso que faga propostas a AID, tendo en conta que é obvio que non comparto as vosas ideas." Máis adiante a min: "Eu non teño que facervos propostas, polo simple feito de que non estou en condición de facelas, non entro dentro do voso espectro de acción." En fin: ti non tes que facernos proposta algunha por istos e por aquilo, que se non comparto as vosas ideas, que se non estou dentro do voso ámbito de acción... Perralleiradas, en resumo. Propostas non, pero "Posts" si, e se puidera ser, un cada hora. Mira Luisiño, se queres facer algo polos teus compañeiros Universitarios falamos do que sexa. Pero estar descute que te descute por uns números... ¡Quédate cos máis gordos! Aquí trátase de beneficiar ó estudante e non fardar de enteiros. ¿Queres ou pretendes que pase coma sempre e cada quen pola súa banda? AiD pode, este ano, permitirse iso, con grave perxuízo para o CAF. En fin, en fin, como non sabemos quen es, nin en nome de quen ou qué falas, non faremos tal e agardaremos ó ano que vén, a resolver os pactos das comisións cos Comités. Pero ollo a ver por onde van os tiros, porque se de tonterías imos falar... Para mundo, que me baixo.

Non rebatiche, para que vexas, o que dixen das mal nomeadas taxas. ¿Achantas, Luis? ¿E non podemos estar dacordo niso? ¿E no das Bolsas para o alumnado? ¿E na mellora dos Servicios á comunidade Universitaria? ¿E no establecemento de normativas garantistas en tódolos procedementos na Universidade? ¿En iso hai que estar en contra porque o dicimos nós? Oia vostede, ou mellor lea: CAF e AiD propuxeron, no curso pasado, cousas similares que se votaron en Xunta de Facultade igual por todos. ¿Sabes por que? Porque hai cousas que deben ser dunha maneira, ou mellor deixar de ser doutra. Se o caso é descutir por descutir, creo que todos temos mellores cousas nas que perde-lo tempo. Por tanto, dime ti se é que podemos chegar a algún punto en común, despois de toda a palabrería verquida no Blog daquí o amigo Cubela. Porque un pasa xa todo o día dándolle ós dedos, sexa na gaita, sexa no órgano; como para vir ó ordenador e darlle outro maratón dixital e rematar non quitando nada en limpo.

Por iso, Luisiño, digoche, ¿Hai algo que che agrade para chegar a un punto en común, ou resúltache todo AiD tan "repulsivo" (quitémoslle cabalos á palabra) que con tan só nomealo sáeche un sarabullo na meninxe externa? Por favor, se ata ás veces os CAF deron algo no cravo. Só que despois, en tantas ocasións, ou se tiraron ó monte ou se subiron á parra de tal xeito que, ou escapabamos correndo, ou como fixo algún, plantou cara, e dixo ata aquí me mangonean aquí os salvadores da Ensinanza Pública Galega.

Somos moitos (moitísimos, onde vai dar) os que non nos sentimos representados polos CAF. E uns pasábamos ata un punto onde nos unimos para deixar de pasar. E outros dixeron, ata aquí pasei. E outros seguen a pasar. E outros si que se sinten representados. Para eles, como diría Patricia Conde, un bico... ou un manoxiño de rosas.

E aínda que os Comités, antigos CAF, sigan obtendo bos resultados noutros sitios, hai un vicio que teñen que perder: a súa endogamia, e deben relacionarse cos demais compañeiros e comezar a interactuar coas demais asociacións de Estudantes, porque os representados van todos no mesmo saco, e non para uns se extende o beneficio ou o perxuízo, senón que para todos. Esta intención é a que temos en AiD, e xa dimos pasos concretos para realizar iso. Porque sabemos, perfectamente, que o fin non é AiD, senón que os verdadeiros intereses e conveniencias do alumnado. E xa que ti dis o mesmo ¿cren o mesmo os Comités, pero cordialmente, e non só de papeleta? Tiven ocasión de falar con xente que leva na Facultade de Dereito moito tempo, e queda abraiada, ou polo menos iso me din, cos modais dos que usamos os membros de AiD, e os que usaba o CAF, e segue a usar na actualidade en algún caso. E iso xa di moito da persoa e da asociación, e do que pretende co seu actuar. Por tanto, Luisiño, non sei se "odiados" é a verba, pero, amados, dende logo, tampouco é. Con isto non quero dicir que a nós nos amen sublimemente, pero, amiguiño, a vaquiña polo que vale: aí está o deste ano, que non me deixa mentir.

Luisiño, volvo e digo: se algo en concreto, ou en abstracto, podemos sacar de conclusión que supoña un ben en común, seguimos na gresca. Pero se o único que conseguimos é falar por falar, ou escribir por escribir, ata que se nos desgasten e se nos poñan romos os dedos e quedar cos tocos, gastando paciencia, tempo, neuronas, humor e datas de Nadal diante do ordenador, Déanos, pois, o vento de onde mellor sexa propicio, e cada curuxa ó seu loureiro, que non hai nada máis do que latricar. Dixen.

martes, 23 de diciembre de 2008

Actividades de AiD; CAF; folgas; taxas; un pouquiño de todo...

Este ano comezamos co II Ciclo de Cine que fai AID; seguimos cunha Charla Informativa sobre o Plan Bolonia á que acudiron 170 persoas; e máis tarde, reunímonos co Vicerrector para que respondera daquelas cuestións que lles preocupaban ós alumnos con respecto a este tema, liderando así os problemas dos estudiantes de Dereito ante persoaas que están por enriba nosa no Goberno da USC; e, por último, fixemos unha última charla informativa coas aclaracións do vicerreitorado, fixemos unha explicación detallada das nosas propostas para a Xunta de Facultade e explicamos o sentido de AID; eu intervín en ambas charlas, e pódovos dicir que a xente estaba moi dEsinformada sobre todo o relativo Ó Plan Bolonia, máis podo dicir, estaban totalmente desinformados.

É bonito facer folgas contra as taxas e Bolonia, publicar que o alumnado fai un seguimento de dita folga do 90% e logo que iso non sirva para nada, tan só para criticar a unha Consellería dun partido político diferente ó que os CAF apoian e que está na Xunta de Galicia igualmente, o BNG. Unha das cousas que clarifican o seu único interés, o electoralismo partidista ó servicio duns poucos políticos.
E senón a ver cántas folgas non haberá xa pensadas para xaneiro-febreiro ante as Eleccións Autonómicas. Tempo ó tempo, e recordade isto.
E, logo, non terán tamén parte de responsabilidade ambos partidos do Goberno Galego igualmente ante a SUBA INDISCRIMINADA DAS TAXAS? digo eu que nun goberno ten que haber criterio e acordos.

Diagnóstico:

Dous Gobernos distintos, intereses partidistas diferentes. Polo tanto, seremos os xóvenes, universitarios e non universitaros, os que sigamos pagando este desinfortunio histórico.

Esperemos que o próximo Goberno saído das urnas lexitimamente, un do PP ou un do PSOE-BNG, teñan en conta que non tódolos estudiantes teñen as mesmas posibilidades, nin os mesmos recursos á hora de pagar matrículas tan altas e desproporcionadas para os servicios que se prestan.

Porque as BECAS en primeiro é fácil telas, pero mantelas debido ó alto número de créditos aprobados que hai que ter, un 80%, fan moi difícil que, ante UN TEMPO DE CRISE ECONÓMICA E DE RECESIÓN, no que todo subiu, a compra, os alugueres, os servicios públicos... a xente con menos recuros e en plena crise económica poidan facer unha carreira universitaria sen atranques. Estes señores que agora suben as taxas e poñen máis dificultades para a adquisición dunha BECA, son os mesmos que prometeron invertir en educación pública e facilitar ás familias con menos recursos que os seus fillos puideran estudar sen dificultades económicas engadidas.

lunes, 22 de diciembre de 2008

CONCERTO DE NADAL DA ORQUESTRA FILHARMÓNICA CIDADE DE PONTEVEDRA

CONCERTO DE NADAL DA ORQUESTRA FILHARMÓNICA CIDADE DE PONTEVEDRA

Martes, 23 de decembro ás 21.00 h no Auditorio do Pazo da Cultura de Pontevedra

A Orquestra Filharmónica Cidade de Pontevedra, acompañada da soprano Ana Barros e do tenor José Lourenço, interpretará piezas de clásicos como Donizetti e Puccini, entre outros.



A asistencia ao concerto é gratuíta.

Felices Fiestas


Os dedico una postal que me ha enviado una buena concelleira de la provincia de Ourense y seguidora indiscutible de AID.

Felices Fiestas a todos vosotros y gracias una vez más a los que entráis en este Blog compartiendo, discrepando o aceptando mis opiniones.

viernes, 19 de diciembre de 2008

Gracias, por Iván Arias, Secretario de AID

Aquí vos deixo a análise electoral e da campaña que fai o meu Secretario, un bo home e unha boa persoa, traballador, firme nos seus principios e orgulloso de ser da mariña lucense.

Gracias.

Vintecatro horas despois de coñece-los resultados das Eleccións a Representantes á Xunta de Facultade de Dereito, é hora de facer seria reflexión sobre o acontecido
.


Primeiramente hai que da-las gracias. Gracias, e moitas, a todo aquel que acudiu a votar, e máis aínda, a todos aqueles votantes que o fixeron por AiD. So deles dependeu o éxito destas eleccións, tanto para nós como para a totalidade da Facultade. Non se recorda tal afluencia de xente a votar. E non se recorda unha maioría tan ampla. Gracias, polas veces que sexan, a todos e a cada un dos que se achegou á furna co seu voto para AiD.Gracias.


En segundo lugar habería que analizar o por qué do resultado electoral. AiD é unha asociación demasiado recente como para ter tal raigame, sen embargo, tena. E iso é abraiante. Pero non é máis que un froito. O froito do traballo desinteresado, da seriedade continua, da fidelidade á palabra dada, da lealdade ós demais compañeiros da facultade. Escribo estas liñas metido entre un feixe de papeis da asociación, uns resoltos, outros por resolver, e facendo un oco no medio do traballo para deixar, antes das vacacións, resoltos varios temas que se precisan para a boa marcha de AiD, e por extensión, da Facultade. Fago isto sen ánimo ningún de beneficio privativo e propio, despois de termos hoxe unha Xunta de Facultade onde xa se comezou a xestar unha nova normativa de cambios de grupo, onde se falou das infraestructuras que esta casa precisa para adaptarse ó estilo boloñés... tantas cousas; pero por riba diso está o empeño en demostrar que un bo traballo continuado, da, como froitos, unha fonda raigame entre os compañeiros.


A cercanía e a confianza. AiD non naceu para estar nunha nube. Lembro quen me dicía que os Representantes do Alumnado estabamos aí para aproveitarnos persoalmente de fantásticos medios que as universidades poñían ó noso dispor. Lamentablemente esa Universidade non debe ser a de Santiago, xa que o ordenador de AiD rondará a decena de anos, e escribo e publico este breve post dende o meu. AiD non naceu para iso, senón que naceu para estar cerca dos problemas de tódolos nosos compañeiros, que diariamente acuden á Facultade e atopanse con que lle asignaron un grupo de docencia ó que non pode ir, ou que incluso na fotocopiadora lle cobran as grapas. AiD naceu para defender non só intereses de alumnos concretos: naceu para defende-los intereses do alumnado, de todo o alumnado, e tamén, os seus dereitos.


Antes de irrumpir nesta facultade había representación estudiantil, pero esta viámola dende lonxe. Era sumamente turbadora, incluso violenta en casos. AiD veulle a dar un cambio á representación dos estudiantes. Diálogo, respecto mutuo, firmeza, lealdade, transparencia, claridade, información, solidariedade, comprensión... con iso comezamos a funcionar, sen subirnos á parra. Sabemos que estamos aquí non por nós, senón que por que o noso traballo acabou gustando e fostes vós, compañeiros todos, os que votastes. Dependemos directamente do alumnado. E por iso só nos sentimos vinculados polo seu mandato, sen ter que responder ante ningún terceiro, nin estar condicionados por ningunha dirección exterior que nos induza a fins alleos ou extraños ó ben dos estudiantes desta facultade.


Unha diferencia notoria de votos fixo que nos situasemos á cabeza no reconto de votos. Teño que dicir tamén que estou canso, física e psíquicamente. Foi esta unha campaña moi dura. Máis dura, incluso, que a anterior. Tivemos que ler panfletos e cartaces que se referían a nós, feitos de xeito tan torticeiro que se solapaba a súa publicación coa xornada de reflexión. Fomos obxecto de anticampaña. A petición do voto dalgunha das outras candidaturas converteuse nunha petición de ausencia de voto a AiD. E nós debemos ser un tanto parvos, xa que non atacamos. As nosas sensatas propostas, que se poden realizar, foron usadas para intentar denostarnos; e substituídas por ilusións que inducían ó engano intencionado. Por todo isto creo que preciso das vacacións de Nadal para repoñerme algún tanto.


Se nalgo, tamén, teño que incidir, é no agradecemento a todos vós, compañeiros. Porque demostrastedes co voso voto, co voso comportamento, un sentido común fóra do común. Porque non vos deixástedes enganar con propostas sensacionalistas, porque créstedes en nós cegamente e nos déstedes, unha vez máis (e ogallá sexa a segunda de moitas) un voto de plena confianza. Un agradecemento serio, e aquí se me complica máis a cousa, é, agora, a necesidade que temos de levar a cabo as nosas propostas e de seguir traballando por todos vós, alumnos de Dereito. Por todos vós, e pola USC no seu conxunto. Seguir traballando con rigor, con academicismo, con firmeza, con seriedade, con ilusión, con cercanía, con amabilidade. Nunca, por principio, insultaremos a un compañeiro. Nunca o forzaremos a tomar unha decisión persoal. O beneficiario do noso directo traballo é o estudiante, e sería totalmente inmoral sermos, en lugar dunha axuda, unha traba, un impedimento.


Non me quero extender. Quero, con un pouco de sentido común como ese que foi ás furnas onte, 17 de Decembro, darvos, de novo, as gracias.


Bo Nadal, e verémonos en Xaneiro.


Iván Arias

jueves, 18 de diciembre de 2008

AID GAÑOU AS ELECCIÓNS Á XUNTA DE FACULTADE EN DEREITO


Amigos e amigas:

Alumnos Independentes de Dereito gañou as eleccións.
Non son horas de facer análisis fáciles sobre o acontecido.
Tan só quero dicir que o CAF foi un digno rival, sobre todo a súa base máis nova, que tivo un comportamento moi bo tras os resultados.

Na Facultade de Dereito, cunha participación de 320 alumn@s, o 17,4% do censo, dos máis altos, senon o máis que houbo en Dereito nunca e tamén nestas eleccións na USC, e cunha diferencia de 102 votos do máis votado de AID sobre o máis votado dos CAF con 78 votos.
En lista aberta, con 41 candidatos presentados, podíase votar a un máximo de 18 persoas. Saían como electos os 26 máis votados deses 41 totais.

O apoio para AID foi o seguinte:

1- Jorge Cubela López, 180 votos.

2- Fernando Carreiras González, 177 votos.

3- Luís Teira Otero, 167 votos.

4- Amani Carballo Domínguez, 166 votos.

5- Carlos Serrallé Mayo, 165 votos.

6- Leticia Domínguez Susavila, 162 votos.

7- Rubén Ponce Díaz, 162 votos.

8- Iván Arias Balsa, 161, votos.

9- Alejandro Almau Taboada, 161 votos.

10- Iago Seijo Fraga, 160 votos.

11- Marta Pereira Rodríguez, 159 votos.

12- Pilar Feijoo Alonso, 158 votos.

13- Carlos Fabal Rodríguez, 157 votos.

14- Andrés Álvarez Fernandez, 157 votos.

15- Mario Velo Martínez, 154 votos.

16- Rocío Quinteiro Villanueva, 153 votos.

17- Pablo Cancio Rascado, 153 votos
.

Despois, os 9 máis votados dos 18 do CAF, que serán o resto dos representantes do alumnado.

Xaime Candal Soneira, 78 votos.
Inmaculada García Escourido, 76 votos.
Eva Castro Blando,73 votos.
Carmela López Jiménez, 72 votos.
Delfín Martínez Conde, 72 votos.
Pablo Martínez López, 72 votos.
Alba Feijoo López, 70 votos.
Elena Cortés Calvo, 69 votos.
Lucía Becoña Lorenzo, 68 votos.

Cunha franxa entre 180 e 153 votos para os membros da nosa candidatura, os 17 candidatos de AID foron os máis votados nestas eleccións. Vencemos en representación e en votos. O resto ata chegar ós 26 representantes foron para 9 integrantes dos CAF.

AID converteu en minoría de representantes tanto no Claustro como na Xunta de Facultade ós Comités Abertos e de Facultade de Dereito, a forza hexemónica ata este ano 2008.

TANTO NO CLAUSTRO COMO NA XUNTA DE FACULTADE, AID É A ASOCIACIÓN MÁIS VOTADA NUNHA FACULTADE EN TODA GALICIA.

Fóra de radicalismos, xente a figurar, e propostas ilusorias, AID fixo un traballo directo cara ó alumnado, con dedicación, esforzo e seriedade. A nós nos sería máis fácil poñer tamén como os CAF que "PULAREMOS POLA OPTATIVIDADE DE ROMANO" (algo que parece ser non creu ninguén), pero cremos que chamar parvos e faltar á intelixencia dos nosos compañeiros non é xusto...

En Dereito, ó revés que noutros sitios, primáronse o traballo e o esforzo.
Cunha campaña moi elaborada polo noso Presidente Fernando e o noso Secretario Iván
, traballamos arreo para que as nosas propostas chegasen ó maior número de xente. Alumno por alumno.

O éxito de AID é froito da súa unidade interna, do seu pluralismo, da súa convicción en querer mellorar os problemas dos estudiantes con uñas e dentes se fai falta e que, aquí, os únicos intereses que nos moven e nos moverán sempre son a defensa e a representación dos alumnos da histórica facultade de Dereito da USC, cuna de celebridades en tódolos campos académicos, políticos e culturais.

Moitas gracias compañeir@s!

miércoles, 17 de diciembre de 2008

MUCHAS GRACIAS


AMIGOS Y AMIGAS:

AID HA GANADO LAS ELECCIONES CON ROTUNDIDAD, 100 VOTOS DE DIFERENCIA SOBRE LOS CAF.

MAÑANA HABRÁ ARTÍCULO.

LOS 17 CANDIDATOS MÁS VOTADOS SON DE AID. TODOS LOS CANDIDATOS DE AID HAN SIDO ELEGIDOS DEMOCRÁTICAMENTE.

EL CAF SE HA QUEDADO EN UNA MINORÍA DE 9 REPRESENTANTES, TRAS SER LA FUERZA HEGEMÓNICA DURANTE 20 AÑOS EN NUESTRA FACULTAD. HISTÓRICO.

LAS URNAS HAN HABLADO.

MUCHAS GRACIAS DE TODO CORAZÓN POR ESTA ABRUMADORA CONFIANZA EN NOSOTROS!!

HASTA MAÑANA!

lunes, 15 de diciembre de 2008

sábado, 13 de diciembre de 2008

II Charla informativa de AiD sobre el Plan Bolonia



Ayer, algunos miembros de AiD nos reunimos con el Vicerrector de la USC encargado de la Organización Docente y de los Nuevos Planes de Estudio, Máximo Pló, para mantener un intercambio de pareceres sobre Bolonia y para que éste nos resolviera explícitamente algunas cuestiones planteadas por los alumnos de Derecho que asistieron a la Charla Informativa hecha por AiD la semana pasada sobre la implantación del Plan Bolonia en Derecho, a la que asistieron 170 personas.

Por ello, este lunes, realizaremos la última charla informativa, a las 7 y media en el Salón de Actos, antes de las Elecciones con todas las cuestiones resueltas sobre la incidencia de Bolonia de forma muy clara, las propuestas para la Junta de Facultad, la elaboración de una nueva normativa de cambios de grupo, etc.

AiD está liderando la defensa de los intereses de los actuales estudiantes de Derecho y de los que vendrán al llevar nosotros la única iniciativa para explicar aquellas cuestiones que les afectan a los alumnos de Derecho y preocuándonos de hablar con aquellos responsables universitarios que están por encima nuestra.

Nosotros preferimos una implicación directa y personal del alumnado, fuera de manipulaciones y acciones interesadas.

Es bonito convocar huelgas, que los piquetes insulten a la gente que en su derecho va a clase y que no hagan nada por informar a los alumnos.

A AiD le ha encantado ser el responsable de que el CAF haga una Asamblea informativa después de la que hemos hecho nosotros la semana pasada, hasta con algunos miembros del CAF presentes, para intentar contrarrestar el apoyo de los alumnos a la nuestra.

En un intento a la desesperada de querer mostrarse precoupados por nuestros problemas, responden con bastante tiempo de retraso, tras huelgas, insultos, manipulaciones y acciones interesadamente partidistas.

Una nueva representación estudiantil está naciendo, nuevas ideas, frescura, imaginación y creatividad al poder. AiD viene para quedarse.

VOTA A LOS 17 CANDIDAT@S DE ALUMNOS INDEPENDENTES DE DEREITO EL DÍA 17!

jueves, 11 de diciembre de 2008

Nun mundo chamado "A Galiza da intolerancia"


En una noble institución, llamada Universidad, con gentes académicas cultas y defensoras del debate y de la libertad, amantes del progreso, de las ciencias y de las artes, existían personajes cuyo intelecto no les permitía canalizar el concepto libertad de expresión o pluralismo.

Pobres ellos.

Sus maneras eran otras.

Preferían increpar, descalificar, amenazar, rehuyendo del debate democrático. Eran las únicas formas que en sus "parroquias" o mejor dicho, por no desprestigiar a la gente que nació y vive en una parroquia como yo, "herriko tabernas", les enseñaban.
Una institución como la USC, secular, histórica, cuna de celebridades, no puede consentir que en el debate de ideas pase esto.

Porque en el debate de ideas sólo puede pasar lo que ayer pasó, que un ponente, en este caso Alberto Núñez Feijoo, invite a los que discrepan a sentarse, esperar al final y ahí debatir y discrepar. Ante esta contestación prefirieron seguir con el circo.

En parte es lógico que siguiesen así y luego se fueran, ya que las fieras también van a la Universidad, pero, evidentemente, la Universidad no va a ell@s.

Ayer, en la USC, Alberto Núñez Feijoo dio un ejemplo de moderación, diálogo y respeto. Valores que no están al alcalce de cualquier político. ¿Por qué?. Porque a Galiza da intolerancia tamén existe.


martes, 9 de diciembre de 2008

QUE PROBLEMAS VES NA FACULTADE?


Hai xa un ano que, dende a asociación AiD – Alumnos independentes de Dereito, tratamos de dinamizar a vida extraacadémica da comunidade da Facultade de Dereito da USC. Ciclos de cine, xornadas de debate sobre o Plan Boloña e representación do alumnaso foron ata o de agora as nosas liñas fundamentais de acción.

O novo reto que debemos solucionar é que o alumnado se implique e nos faga chegar aquelas cousas que están de máis e aquelas que faltan para mellorar o nivel da Facultade.

Esperamos que vos pareza boa idea participares, posto que dese xeito poderemos elevar as vosas peticións mediante os nosos representantes na Xunta de Facultade, no Claustro da USC e nas diferentes comisións da Universidade nas que estamos presentes.
Vaia como exemplo a presencia de Jorge Cubela na Comisión electoral central ou na Comisión de Titulacións e Graos; de Iago Seijo na Comisión de asuntos culturais e mais na Mesa do Claustro; ou de Luís Teira no Consello de Goberno da Universidade.

Enriba da mesa temos a pretensión de potenciar a nosa facultade na nova rede de Másters que traerá a implantación de Boloña na USC, así como loitar por unha maior asignación de recursos ao noso centro para unha mellor adaptación ao Espacio Europeo de Educación Superior –a nivel de infraestructuras, de TICS e de profesorado-. Ademais, estamos ocupados en causas máis cotiás como tentar eliminar o pago de tarifas de estacionamento para os estudiantes no Campus Sur ou a mellora das instalacións deportivas universitarias.

Calquera nova idea será benvida en AiD, e dentro das nosas posibilidades faremos que se ESCOITEN as queixas dos alumnos de Dereito da USC.

Moitas gracias de antemán
pola vosa colaboración, e pedímosvos asimesmo que nos axudedes a implicar ao maior número de compañeiros da Facultade para ter un coñecemento máis amplo de qué problemas preocupan ao conxunto de alumnos do noso centro.

Un saúdo!

La crisis por Crimental II



Otro vídeo elaborado por un buen amigo de Lugo que remarca no la falta de previsión del actual Gobierno, sino sus mentiras.

lunes, 8 de diciembre de 2008

"Ahora mismo no es posible ganar en el Camp Nou"


No os confundáis. Esta perla no la soltó ni Guardiola, ni Xavi, ni aún menos, el mismísimo Laporta. La ha soltado el entrenador más "simpático" que ha tenido el R.Madrid, Bernd Schuster.

No voy a negar que el Barcelona está en su momento y que el Madrid está en horas bajas, nunca mejor dicho, con el número cuantioso de jugadores que pasan casi a diario por la enfermería merengue.

Tampoco estamos los madridistas en el mejor ambiente tras la última asamblea en la que a Ramón Calderón le han dedicado recuerdos de todos los tipos.

Aún así, soy del Madrid, y como madridista no estoy a favor de que por estar en un mal momento haya que renunciar a ganarle al eterno rival el próximo fin de semana.
Si no acuérdense de aquel Barsa-Madrid con empate 2-2 de hace unos años, en el que Raúl mandó callar al Camp Nou tras un gran gol y con un Madrid lleno de expulsados y lesionados. Se dio la talla igualmente.

Así ha salido al paso el emblema moral del Madrid, Raúl, diciendo que sí que es posible ganar.

Querido Schuster: los sueldos de la plantilla bien valen para que los jugadores se dejen las piernas en el campo.
Esto es el Madrid, no el Racing de Lavapiés.

domingo, 7 de diciembre de 2008

sábado, 6 de diciembre de 2008

El Presidente de la Federación Española de Municipios y Provincias es fascista


"Fascista" se considera entre otras cosas a las personas que no respetan que otras personas puedan pensar o votar diferentes a ellas. Por lo tanto, se puede decir que aún quedan fascistas en este país.

Es una gravedad infinita que una persona que dirige la FEMP, en la que están representados los ayuntamientos y provincias de España de diferentes colores políticos, se refiera a los votantes de un partido político como el PP "tontos de los cojones".

Si este señor, que es alcalde de Getafe, no dimite o no le hacen dimitir devaluará el cargo que ostenta, Presidente de la FEMP, y con ello, la legitimidad democrática del PSOE.

Todos celebran la Constitución

Como se sabe, la Consitución fue inventada en Inglaterra hacia el siglo xvII con la finalidad de limitar el poder y garantizar una esfera de derechos y libertades inherentes al ser humano.

Durante el siglo XIX, España contó con 7 constituciones, entre sus causas a la falta de acuerdo en lo fundamental, la exigua vigencia de los derechos y libertades, el caciquismo, el caudillismo y la ausencia de un sistema de partidos políticos -como diría el profesor Pereira Menaut- demuestran que la CE de 1978 es la más exitosa de cuantas ha tenido España, y que se caracteriza por ser una carta europea posterior a 1945: escrita, rígida, larga, unitaria con autonomía territorial, con influencia kelseniana, ideológica y al mismo tiempo utilitaria.

Con todo lo bueno de la gran carta magna, aún así, hay aspectos que en 1978 no se previeron, que no se cerraron bien, como las competencias que el Estado debe ceder a las CCAA, la reforma del Senado, el privilegio (o incoherencia, ya que la Constitución no permite la federación entre CCAA) de la Disposición Transitoria 4ª por la que existe la posibilidad de que Navarra pueda integrarse en el Consejo General Vasco, y el mandato del Tribunal Consitucional -perceptiblemente ninguneado por la partitocracia española-.

Por una reforma consensuada y otros muchísimos años de paz y libertad.

Habrá más.

viernes, 5 de diciembre de 2008

Claustro Universitario

Onte celebrouse a sesión ordinaria do Claustro Universitario da USC.
Dende as 9 da mañá, non saímos ata preto das 4 da tarde.
Gardouse un minuto de silencio ás doce do medio día polo asasinato a mans de ETA dun empresario vasco, dun cidadán deste país.

Eu fixen a primeira intervención de AiD para criticar o ambiguo RD 1993/2007, polo que se establece a ordenación das enseñanzas oficiais (feito polo actual Goberno do Estado); para formular unha petición ó Reitor para que clarifique nun futuro a posición conxunta da USC para saber se os alumnos van a ter que sufrir unha drástica implantación como sucedeu co Plan do 2003, ou se hai a posibilidade de que aquela facultade que decida implantala progresivamente terá ese dereito. Xa que o noso Reitor, Senén Barro, mostrárase publicamente, primeiro, a favor da implantaciñon progrsiva, e logo a favor de implantalo de golpe, xa que cremos que son cousas que non supoñen unha solución á dúbida de se os alumnos que comezaron os seus estudos como unha licenciatura poidan acabala como tal.

Máis adiante producíronse as votacións par elixir ós diferentes membros das comisións, nas que tanto Luís Teira, Iago Seijo máis eu saímos elexidos en todas as comisións ás que nos presentamos, polo sector IV de alumnos de primeiro e segundo ciclo. Eu saín elexido en:

Comisión Electoral Central
Comisión de Normalización Lingüística
Comisión de Desenvolvemento Estatutario
Comisión titulacións e programas de estudos (Plan Bolonia)

AiD deixou claro nas súas intervencións que só van responder ante os intereses dos estudantes de Dereito en particular e de tódolos alumnos da USC en xeral.

martes, 2 de diciembre de 2008

Os emigrantes non poderán votar en urna

SÓ PORQUE O PSOE QUIXO, OS EMIGRANTES NON PODERÁN VOTAR EN URNA NAS AUTONÓMICAS.

Algo no que sí estiveron dacordo o BNG e o PP, en Galicia e en Madrid.

A posición do Goberno era fundamental para poder reformar a Lei Orgánica 5/1985, de 19 de junio, del Régimen Electoral General, xa que a reforma dunha Lei Orgánica require a maioría absoluta dos membros no Congreso dos Deputados, para o que o PSOE é imprescindible.

Serán as urnas en Galicia as que castiguen os incumprimentos do Bipartito na emigración.

Creo que chegou o momento de renovar o trato que a Xunta lle da á emigración.

lunes, 1 de diciembre de 2008

Nacionalidade partida para os emigrantes

A nacionalidade non é unha ideoloxía é un dereito fundamental

Os emigrantes non poden ser tratados como parte dun pasado que xa superamos; senón que deben ser tratados como futuro.

Por cada paso que Galicia deu para que os emigrantes votasen en urna, o Partido Socialista deunos un empuxón para que retrocederamos.

A emigración lle sae demasiado barata ao Bipartito porque prometer e non cumprir é gratis.

OS EMIGRANTES MERECEN UNHA LEI PROPIA QUE REGULE A NACIONALIDADE DOS NETOS E NON UN APARTADO DESCONTEXTUALIZADO QUE OS DIVIDE.

A nacionalidade non é unha ideoloxía é un dereito fundamental.

Galicia deber ser unha terra á que os seus emigrantes podan volver e non unha terra que expulse xóvenes constantemente como o está a facer agora.

A nacionalidade só para os netos dos que emigraron a partir do 18 de xullo do 36 e ata o 31 de decembro do 55 vai contra o principio constitucional de igualdade e non discriminación.

Nueva senda de cinco kilómetros en paralelo al Lérez


Ni la lluvia ni el tiempo fresco impidieron ayer que medio centenar de personas se diesen cita en Monte Porreiro para realizar el paseo inaugural de la nueva senda peatonal, paralela al Lérez en cinco kilómetros.

Poco antes de las 11 de la mañana, la expedición arrancó de la rotonda de la urbanización, junto a la avenida de Buenos Aires, para dirigirse hacia la estación de bombeo, donde empieza en realidad el nuevo camino que conduce a Bora.

La nueva senda conecta en el puente de los Tirantes con el camino peatonal de poco más de un kilómetro paralelo a la ría construido a mediados de los años 90. Ahora, el gobierno local ha ido abriendo tramos «a cachiños» hasta completar la senda por la margen izquierda del río.
En la margen derecha se ha completado asimismo el recorrido desde la Illa das Esculturas hasta el Monasterio de San Benito de Lérez
, además de un tramo de acceso al río Fontáns que ayer ya no se recorrió a causa del mal tiempo.

La nueva senda de cinco kilómetros pasa por debajo de la urbanización de Monte Porreiro y por debajo de las instalaciones del Mercantil a la altura de Muíño dos Cortellos. También pasa por debajo de la zona de A Condesa y de As Mercas antes de desembocar en Bora, en concreto, en la N-541 Pontevedra-Ourense a la altura de O Pío (antes del cruce con el Almofrei).