lunes, 30 de junio de 2008

Día GRANDE




Ya está, no hace falta que se restrieguen los ojos, es verdad, somos CAMPEONES DE EUROPA. Sí, con letras mayúsculas, porque así hemos conquistado esta Eurocopa. Por fin se ha hecho justicia y el mejor fútbol se ha visto premiado con un título. La Roja hizo una apuesta clara por el juego y ese riesgo se ha traducido en el momento más grande que recordamos desde hace 44 años. La alegría que vive todo el país, personalizada en Casillas levantando al aire de Viena el trofeo de campeones del Viejo Continente, es el mejor premio para estos héroes del fútbol total.

Ayer fue uno de los días más felices de mi vida, primero, como amante del buen fútbol de la selección; segundo, por el orgullo de ser español; y, tercero, porque es la primera Eurocopa para España que he vivido.

A pesar de los frenéticos primeros 20 minutos en los que Alemania supo estar por encima de España, en cuanto los españoles comenzaron a tocar el balón como bien saben comenzó la reconquista del partido.



Espectacular fue el ambiente vivido en la Plaza Roja de Santiago, que el nombre le viene al dedillo, Roja, como el color de la selección.

Mientras algunos, que aunque
no quieran serlo, son españoles por hecho, apoyaron a Turquía y Rusia, los buenos aficionados tenían la corazonada de que este año era la nuestra.

Lo mejor de esta selección: la unidad del equipo. Como se nota que cuando se pone en práctica el ejercicio del valor de la unidad todo puede funcionar y salir mucho mejor.

Sena, Casillas, Xavi, Villa, Silva, Iniesta...
Hasta los suplentes has sido mejores que cualquier selección.

A por el Mundial.
Viva la selección, Viva España.

sábado, 28 de junio de 2008

Ruralismo só para facer festas

O Consello da Xunta de Galicia deu aprobación onte ó convenio entre a Empresa Pública de Obras e Servizos Hidráulicos e o Concello para a primeira fase do saneamento do rural de Pontevedra, por un importe global de 5.714.285,71 euros.
Este primeiro convenio deriva do protocolo xeral de colaboración asinado entre a Consellería de Medio Ambiente e o Concello o 10 de outubro de 2006. Abrangue obras que se reparten a razón de 4 millóns de euros para a Empresa Pública da Xunta, que se encargará do trazado dos coelctores primarios, e 1.714.285,71 euros para o Concello, para seguiren a ampliar a rede secundaria.
A Xunta licitará as redes de sumidoiros das parroquias de Tomeza IV fase (780.705 euros), Lérez V fase (962.779), Cerponzóns II fase (276.060 euros), Mourente III fase (1.374.591) e Ponte Sampaio III fase (605.863 euros).

Xa tratara o tema do protocolo para o saneamento do rural en varios artigos.
Despois daquel 10 de outubro de 2006 no que se asinara o protocolo, é dicir, fai máis de ano e medio, aínda non comezaron as obras demandadas polos veciños dos barrios e das parroquias do rural, onde en moitos lugares fai máis de 10 anos que non se realizan tarefas e obras, por exemplo, para conectar os tubos do alcantarillado, que sendo como é Pontevedra unha capital de provincia resulta "tercermundista".

O concelleiro do rural, o señor Valcárcel, dixo que durmirá máis tranquilo sabendo que o convenio por fin se porá en marcha.

É un dos poucos concelleiros que vexo preocupado polos temas do seu departamento e se lle nota, pero aconséllolle durmir ben, porque coñecendo os desaires do Conselleiro de Medio Ambiente, Manuel Vázquez, hacia Pontevedra é para seguir durmindo mal, e cun par de "valerianas".

viernes, 27 de junio de 2008

Reubicación de Ence


.



Un Parque Tecnológico del Papel, en el que tendrían cabida Ence y Elnosa, una fábrica de papel tisú y otra de papel avanzado y un Instituto Universitario de I+D+i. En total 600.000 metros cuadrados de suelo industrial rodeado de un anillo verde al lado del actual polígono empresarial de O Campiño, en la parroquia de Marcón. con la proximidad de la futura circunvalación, con la cercanía al puerto de Martín (ocho kilómetros), la lejanía de viviendas habitadas y la posibilidad de seguir con la misma fuente de captación de agua (el embalse de Bora).


Telmo Martín avaló la idoneidad de su planteamiento con la existencia de suelo industrial en la zona (recogido, aunque una superficie más reducida, en el avance del Plan general). Telmo Martín habló también de economía para defender su propuesta, ya que implicará la creación de hasta 1.636 nuevos empleos en la comarca, elevando a 4.775 los generados en todo el Parque Empresarial del Papel (sumando directos, indirectos e inducidos).

En definitiva, dijo que la propuesta "cumple con los dos objetivos que siempre defendió: sacar a Ence y Elnosa de la ría de Pontevedra para poder rehabilitar la fachada marítima y no sólo mantener, sino ampliar los puestos de trabajo en Pontevedra".

Mientras el PSOE vendía humo barato con el traslado de Ence durante la campaña de las úlimas elecciones autonómicas y el BNG hacía todo su esfuerzo por el traslado de Ence, aunque sin presentar proyectos alternativos, ha sido la posición liderada por Telmo Martín la que ha propuesto y trabajado pon un proyecto sobre la mesa.

Afirmó, apelando a los legítimos derechos de los ciudadanos, que sólo defenderá ese proyecto si son los pontevedreses quienes deciden que ese debe ser el lugar para reubicar Ence.

La dificultad que encuentro sería la financiación del proyecto, pero personalmente creo muy idóneo el emplazamiento porque pasaría a estar más cerca del embalse que actualmente le proporciona agua; además, aplicando las nuevas tecnologías su impacto sería mínimo y permitiría mantener el capital económico y los puestos de trabajo en Pontevedra; y sería muy beneficioso para ampliar el polígono do Campiño con una industria que ponga a Pontevedra en el mapa económico de Galicia y de España.

Ahora es cuando de verdad se va a ver si el gobierno pontevedrés responde ante los intereses de ciudad o ante los intereses de partido. Los pontevedreses juzgarán.

miércoles, 25 de junio de 2008

Rajoy, os tempos do meu pai, os bipartitos e o centro.




Aínda que eu non puiden estar en persoa no Congreso do PP de Valencia, sí estiven co corazón.
Eu sei que ó mellor as miñas posturas non son nada relativistas sobre os meus principios
políticos, e isto máis dalgún non chega a entendelo, pero eu que lle vou a facer...
Non son vello, pero tratar de mudar as miñas costumes e os meus principios a estas alturas da vida é moi difícil, crédeme. Máis, vindo dalguén que mamou a política dende a cuna, pero a verdadeira política de rúa, que era a que existía antes en Galicia.

Eu vin nun home o que era estar non 15 días, senón 4 anos en campaña diaria, falando cos veciños, preocupándose polos seus problemas, convencéndoos e facendo xestión. Eran aqueles tempos en que nunha corporación municipal se tiñan 10 concelleiros de 11, como era o deste caso (non llo digades a ningén pero era o caso de Cotobade), pero coa UCD e logo co PP.
Eran os tempos en que non habían bipartitos como os de agora. Eran os tempos en que soamente tiña soldo o alcalde e os concelleiros a penas percibían mil pesetas por ir ós plenos. Incluso, cando o meu pai, ó ser primer tenente de alcalde durante 16 anos, tivo que exercer como alcalde en funcións nalgún momento, non recibía nada e menos o pedía. Eran os tempos dos "ladróns".

Agora son os tempos dos bipartitos. Dos soldos duplicados, para 3 concelleiros con 1200 euros de soldo ó mes cada un (nun concello de 4800 habitantes e por non facer nada), máis o soldo do alcalde de 3000 euros. Agora son os tempos dos "honrados".
E como o deste caso, decenas... Pontevedra, Ourense, A Coruña, Cangas (conglomerado de forzas antagónicas), Poio...
Para min é a verdadeira política, a do contacto directo, porque é a máis noble, a relación directa coa xente, co pobo. Moitos políticos cando chegan ós coches oficiais olvidan que eles están postos pola xente e a eles a quenes se deben.

En España son moi poucas as ocasións que un político gaña as eleccións polas súas intervencións parlamentarias, non digo que non sexa máis ben un problema dos medios de comunicación, pero iso na práctica só ocorreu con plena eficacia no vello parlamentarismo inglés.

Con isto quero dicir que as eleccións se gañan na rúa expoñendo os programas e convencendo.

Non creo nos partidos de notables nin de enchufados, eu creo nos políticos que como Rajoy lle dixo a Zapatero "ya es hora de abandonar políticas de diseño y ponerse a trabajar con la camisa remangada".

Eu non vexo positivo o cambio de postura do PP porque téñalle tirria a persoas en concreto do PP, que non a teño; para min Esperanza Aguirre non é de extrema dereita como algúns periodistas de Prisa trataron de ver facer. Para min é unha muller dos pés á cabeza, unha verdadeira persoa que traballa para os cidadáns, pero fóra de Madrid non ten moita puxanza, e Madrid non é España, é parte dela.

Recuperar a influencia perdida en comunidades como O País Vasco, Cataluña e devolver ó único partido que traballou en serio e con responsabilidade pola nosa terra á Xunta de Galicia, o Partido Popular, vai a depender das políticas polas que se aposten e a intención que haxa de contar con todos. Perdón, no idioma progresí hai que dicir todos e todas.
Frente a exclusión, integración e constitucionalismo. Frente á radicalidade, moderación, diálogo e principios.

O BNG é un rival, non un enemigo. Pero hai que dicir que é un e quen é o outro.
Rajoy ó mesmo que xa dixen nun artigo que me gusta moito e que fixera xa algún tempo coa foto de Suárez ""El centro-reformista es el futuro" mantén que o centro non é unha ideoloxía, senón unha actitude.

Ser de centro non é abandoar o ideario do partido, senón fortalecelo cos principios da moderación, do diálogo e da tolerancia.

Algo perfectamente asumible por todos.
Repito, por todos e todas.

martes, 24 de junio de 2008

Lo que tengo que decir

Lo que tengo que decir del Congreso del PP lo diré así.

Telmo Martín a través de su Blog ha dado su opinión sobre la nueva etapa que se abre en el Pp y, también, por lo tanto, la que se cierra. Se dice adiós al aznarismo, como en su día se dijo adiós al frgauismo. Es lo que el derecho positivo de los congresos dicta siempre.

Espero que mi amigo "anónimo", que me azotó en el artículo El centro es el futuro no me llame socialista por lo que voy a decir.
Rajoy ha recuperado la idea de un partido de centro, dialogante, autonomista y que tenga su sede en la calle.

Este es el vídeo con la mención de Rajoy "a súa terra nai", por dos veces, Pontevedra.
Lo que despertó el entusiasmo de sus jóvenes seguidores de Pontevedra, que llevaban preparada una pancarta que rezaba "Pontevedra con Rajoy". El mérito es de aquellos que supieron salir en el momento justo, como si fuesen predestinados a hacerlo en ese instante.



lunes, 23 de junio de 2008

Y el 26, Rusia dice adiós!!




Lo sentí hasta el punto de reprimir mis nervios casi en lágrimas.
Desde que Alfonso remontase en aquella eurocopa durante la primera fase, hacía tiempo que no vivía un partido como este.

Orgulloso de estos jugadores que han defendido los colores de todos los amantes del fútbol de la selección.

Tenemos una pared, una tapia, un héroe en la portería, SAN IKER CASILLAS.
Un magnífico Senna.

Hay pasión por la selección y por España.

Vendetta.

Hemos ganado en el último momento, sin codazos, pero con un arbitraje penoso, lamentable, todos nos hemos acordado del padre y de la madre de este Gandul 2.


Soy muy optimista, tengo una corazonada.
No me fío de los rusos, han ido de menos a más en esta Eurocopa.
Pero seguro que esas paredes Silva-Villa aportarán cosas grandes para España.

Y el 26, Rusia dice adiós!!!!!!!!

domingo, 22 de junio de 2008

Eurocopa,Gol de Villa (2008) vs Gol de Señor (1984)



Españoles y españolas.
Señores y señoras.
Hombres y mujeres.
Hijos e hijas.
Hermanos y hermanas.
Amigos y amigas en definitiva.

Cuartos de final.

Hoy no habrá codazos. Vendetta.

Viva la selección.

jueves, 19 de junio de 2008

Artigo de Manuel Baltar, publicado en A Nosa Terra

La Junta de Galiza, por Manuel Baltar.

Na edición dixital de A NOSA TERRA (http://www.anosaterra.org/nova/la-junta-da-galiza.html)

Outra fin de semana de portadas dos xornais con Anxo Quintana con sombreiro “panamá” bailando pasodobles –quen o diría!– logo dunha chocolatada pagada por esta inimitábel Vicepresidencia da Igualdade e do Benestar.

A punto de “celebrar” os tres primeiros anos da “unión de feito” de socialistas e nacionalistas galegos que aínda non se puxeron de acordo nin en como lle chamar ao noso país. É certo que a única denominación lexítima é Galicia, para iso están as leis, pero Emilio Pérez Touriño non pode intervir neste debate porque é incompetente. Incompetente. Ten que limitarse a mirar para outro lado e asubiar. Desastroso.
Non importa que non aparezan as facturas da viaxe a La Habana, habelas hainas. E non falo do “anecdótico” da factura dos 400 mojitos (ou serán molliños?) ou da dos non sei cantos billetes de avión, en business class of course, da “embaixada” cultural que asistíu a esas xornadas de traballo en Varadero (perdón, Varadeiro).

Touriño tamén pasa de puntas por outro episodio da “guerra dos carteis” (vai camiño de converterse nunha triloxía) ante as declaracións do comercio galego avogando pola liberdade á hora de rotular os seus negocios (a primeira parte fora cando Darth Losada tivera aquel “incidente” coa policía autonómica). A realidade é que Touriño (¿ou Tourinho?) compareceu para falarnos da súa derradeira viaxe a Sudamérica (a do cartelito con Zapatero e bandeiras socialistas xunguido ao seu posto institucional) e os escanos dos nacionalistas do goberno estaban baleiros… Agás Anxo, claro, supoño que con ganas de intervir para arremeter –como fixo o voceiro nacionalista– contra outro exercicio de demagoxia e de cinismo político practicado polo creador da lingua con máis éxito nesta lexislatura: o touriñés.

Un touriñés que conta con vocablos tan ricos como “pisimismo”, “pasar holla”, “imposto de succións e donacións” ou “ustede” e “xacabeo”. Un touriñés que posúe unha verba específica para referirse á nosa terra. Nin a Galicia oficial, nin a Galiza ilegal nin mesmo a Gallaecia que figura na xenial vidriera de Díaz Pardo no hemiciclo da Cámara galega.

O axeitado sería dicir, como xa se lle ten escoitado a Emilio Pérez, “Galucia”. Sí señor “La Xunta from Galucia”. Así estamos, asistindo cada novo día a polémicas estériles xeneradas por un bipartito que nin sabe dos problemas do país nin lles contesta.


A mellor sátira sobre a loita entre a Real Academia e a Xunta de "Gali-za", o idioma do Presidente, o Touriñés, e todo o que os votantes non saben.

miércoles, 18 de junio de 2008

Otra de otras muchas

Nueve meses de negociación entre BNG y PSOE se despacharon en apenas una hora de pleno

Ayer se aprobaron por unanimidad los Presupuestos Municipales de Pontevedra para el medio año que queda de ejercicio presupuestario.
Unanimidad para desatascar la situación, no porque los Presupuestos sean una maravilla.

Nueve meses han tardado en presentarse y en aprobarse los Presupuestos.
No es que yo esté empecinado en hablar del asunto, es que esto es una de las gotas que colman el vaso en la gestión de nuestra ciudad.

Tuvo que ser un pleno muy entretenido, hasta se debatieron las teorías de Keynes.

El Gobierno ya no tiene por donde salir.
Ejemplos como los del Presupuesto, el Plan Urbán III, la mentira del protocolo para el saneamiento del rural...

Vendieron la moto del Traslado de Ence cuando llegasen a la Xunta.
La realidad es que ha tenido que ser la oposición del concello la que trabajase en unos terrenos alternativos, dentro del propio territorio del municipio para no perder ese potencial económico que genera Ence y, a la vez, alejada de la Ría.

La cita será el próximo día 26 en el Auditorio Caixanova.
Allí se presentarán los terrenos alternativos para la ubicación de Ence.

domingo, 15 de junio de 2008

El centro es el futuro

La crisis y la huelga hunden la intención de voto del PSOE y la sitúan a un punto del PP

En vez de tratar la declarada crisis económica, la huelga de los transportistas, las demandas de los pescadores, ganaderos, y un largo etc... el gobierno para distraer al público se inventa a las "miembras" y a las "fiscas", rebate la realidad política con la crisis del PP... Esto que está haciendo el gobierno Zp ya lo hicieron los romanos, la política del Panem et Circences, es decir, la política del pan y circo, diversión y tonterías ajenas a los intereses de los españoles para no hablar sobre lo que de verdad importa para el futuro de la nación, la economía, por ejemplo.

Igual el Gobierno sigue sin reconocer la crisis porque sus ministros pueden remodelar los baños de sus casas por 50 millones de las antiguas pesetas, pero es que a una familia de clase media los tipos de interés y la inflacción disparados como están les pesan mucho.

Si en la pasada legislatura no me gustó el tono del PP en algunos momentos, ahora me fascina.

El centro es el futuro.

jueves, 12 de junio de 2008

Pontevedra hacia un camino sin rumbo



"Pontevedra se queda fuera de las inversiones del Plan Urban"

Lo que en otros tiempos hubiera sido preocupante, ahora ya se convierte en pesimismo.
Pontevedra juega en puestos de descenso desde hace muchos años, pero ahora ya ha catalizado su descenso a la tercera división.

Ya pronostiqué en enero "La desidia política del gobierno pontevedrés" lo que previsiblemente iba a pasar con el proyecto del Plan Urbán III, que sería ignorado "por la falta de conciencia política para gobernar", ya que este proyecto a penas se hizo en días sin contar con los grupos municipales del PP y del PSOE, cuyas aportaciones y posibles críticas merecían ser escuchadas, como representantes legítimos de los ciudadanos.

Lo que a los barrios de A Seca, Salgueiriños, Valdecorvos y Castañal les podía venir con una aportación de 27 millones de euros, ahora les vendrá por la tercera parte y con dinero del concello, dinero que se podía haber invertido en otras necesidades si el responsable de la actual concellería encargada del tema, Señor Mosquera, con todos mis respetos hacia su persona, estuviese preparado políticamente y técnicamente para desarrollar las funciones que el alcalde le encomendó.

Vamos en un camino sin rumbo. Hasta el interventor del concello le hace oposición al gobierno. ¿Hasta cuándo los pontevedreses tendrán que sufrir las liquidaciones de Pontevedra como ciudad de futuro y como capital de Provincia?.

ELECTOS DEFINITIVOS

Aquí pódense ver os resultados de todas as facultades (pincha)

Sector: ESTUDANTES DE 1º/2º CICLO (CLT)


Circunscrición: FACULTADE DE DEREITO

Nº Nome Agrupación electoral Votos

1 CUBELA LÓPEZ, JORGE AID 94
2 TEIRA OTERO, LUÍS MANUEL AID 78
3 SEIJO FRAGA, IAGO AID 77
4 GARCÍA ESCOURIDO, INMACULADA CAF 66
5 FEIJOO LOPEZ, ALBA MARÍA CAF 60

Estes son os resultados definitivos dos membros de Dereito que representaremos ós nosos compañeiros no Claustro Universitario.

Será unha honra compartir bancada cos meus amigos e compañeiros Luís Teira e Iago Seijo.

O Claustro quedará constituído no vindeiro curso.

A traballar.

miércoles, 11 de junio de 2008

Primera vela!!


Un año después seguimos aquí.

Recuerdo que por estas fechas empecé a preparar selectivo.

Me encantaba el tema de los Blogs, tenía el mosquito detrás de la oreja para hacerme uno, hubo quien me animó y me enseñó a gestionarlo, eternamente agradecido le estaré a mi fiel amigo César Abal, mi mentor y al que la historia ya ha juzgado poniéndolo en su correspondiente lugar, sin su ayuda no habría llegado hasta aquí; a Pontevedritos por sus incansables ánimos y por apoyarme en cada artículo que hacía; a LP, que llevando mes y medio por estos lares me puso un enlace en su página dándole una gran difusión a este Blog; a mis comentaristas más fieles, José Luis, que últimamente no comenta mucho, pero en mis inicios fue de los que más debatían, y a Tevye, que no pensando como yo me respeta y dice lo que quiere decir siempre con seriedad y con principios; especialmente, le quiero agradecer a mis amigos cubanos de "Cuba, democracia y vida" todo su apoyo y su ayuda.


Gracias a todos los que seguís entrando cada vez que podéis para leer lo que humildemente pienso sobre lo que escribo.

Nadie posee la verdad absoluta, pero ayudar a encontrarla es bueno.

Un abrazo amig@s, espero celebrar con vosotros el próximo año el segundo aniversario y seguir creciendo como bloguero y como persona.

GRACIAS Y GRACIAS.

martes, 10 de junio de 2008

Polas infraestructas para Galicia!

Onte en edición dixital e hoxe en edición escrita en La Voz de Galicia "Ministras para esquecer", carta aberta ós medios de comunicación.



Magdalena Álvarez, volveu burlarse de Galicia na comparecencia que protagonizou no Congreso ao evitar concretar unha data para o remate das obras do AVE de conexión coa Meseta.

Sorprende que a ministra negase a existencia dun compromiso concreto para rematar a conexión de Galicia coa Meseta por AVE, cando ela mesma votou, hai catro anos, a favor dunha resolución que poñía como prazo o ano 2009.

É un feito que Magdalena Álvarez leva humillando durante o seu mandato os intereses de Galicia e incluso a propia dignidade dos galegos.

Non hai ningún ministro na democracia con peor balance que a ministra.
A pasada lexislatura foi a máis nefasta en materia de infraestruturas para Galicia:
Ave:

- 0 Kms de AVE electrificados
- 0 Kms de AVE en funcionamento
- o 73% do AVE galego aínda se atopa en fase de estudio ou proxecto
- 3 de cada 4 kms de tren de alta velocidade seguen en estudio ou proxecto, é dicir, sobre o papel.

Unha ministra para esquecer.

Por Pontevedra!

Hay que decir lo que pasa.
Lo que le pasa a Pontevedra.
La realidad de dos gobiernos en uno.
No hay nada hecho.
Aquí os dejo mi intervención en esta pregunta a los ciudadanos, que libremente están diciendo lo que piensan sobre el gobierno municipal.
Aquí es donde se debería estar, en prensa.

¿Qué aspectos del gobierno valora como más positivos y cuáles como más negativos de este año?

Comentario de Jorge Cubela

El problema de nuestro gobierno municipal no es que sea un ejecutivo formado por dos partidos políticos, sino es que esas dos formaciones representan a dos gobiernos totalmente diferentes.

No hay diálogo, coordinación, proyecto en común...
de ahí que sigamos 8 meses después de las negociaciones sin Presupuesto; que engañen a los vecinos del rural con un protocolo inexistente para paliar los problemas y la falta de saneamiento...

que no hayan elaborado ningún plan urbano para solucionar el tráfico en la entrada de la ciudad...

es un gobierno que se mueve por presiones y no por iniciativa.

Dos en dos eses es el problema.

lunes, 9 de junio de 2008

Cuba en clave de mujer



Pasión pontevedresa, Aires cubanos


Estos son algunos de los artículos que a lo largo de todo este tiempo he escrito para tratar de convencer de lo que representan verdaderamente las dictaduras y todas aquellas personas que las apoyan.

Un pueblo sin libertad es un pueblo sin esencias humana y ética.
Cuba es uno de ellos.

Hay personas que siguen luchando y reclamando la libertad política para Cuba, sin paliativos.

Estos días se ha puesto en contacto conmigo Elisa Bravo, PONTEVEDRESA de bien, que es fotógrafa y pintora con una gran trayectoria en exposiciones por toda la provincia de Pontevedra y Galicia.
Me ha invitado a asistir a la inauguración de su exposición de foto-pintura en el CASTILLO DE SOTOMAYOR el día 4 de julio, con la temática de la mujer cubana.
Se llamará "CUBA EN CLAVE DE MUJER", que tocará muchos aspectos de la vida real y cotidiana cubana a través de sus mujeres.

Las fotografías las realizó en Cuba en 2006, ya que su marido es cubano y conoce bien la problemática que se vive allí. ES SU PEQUEÑO HOMENAJE a todas esas voces de mujer que le han pedido que lo enseñe fuera, y lo lleva preparando desde entonces, por lo que la calidad de la obra está asegurada.

Habla desde la sensibilidad y la crudeza, tocando las distintas etapas desde la niñez a la vejez, pasando por el día a día... el miedo al sistema dictatorial y sus consecuencias, entre el miedo y el sueño de ser libre, y nadie mejor que ella, que está casada con un cubano y una hija que por lo tanto tiene raíces cubanas, siendo verdadera conocedora por experiencia de lo que trata, de ahí el interés que me ha producido la obra.

He tenido la posibilidad por gentileza de Elisa de poder ver algunas imágenes, que tampoco os quiero describir mucho para que podáis verlas y apreciarlas por vosotros mismos, en las que, sin duda alguna, se puede ver en la obra las expresiones y los sentimientos de muchas mujeres que engrandecen al pueblo cubano y a la causa por la libertad en cada paso que se avanza en esa transimisión de humildad y verdadero atraso económico, social y político, por seguir viviendo por y para Cuba.

A pesar de que algunos gobernantes de la Xunta de Galicia se vayan a Cuba y se alojen en el mejor hotel de la Habana, alquilen el mejor modelo de coche, se gasten casi 2 millones de euros y vuelvan diciendo que aquello esta muy bien y la gente se les ve bien... hay personas como Elisa que cuentan la verdad y la realidad, sin adoctrinamientos políticos, y con verdadera capacidad moral, no como otros.

Elisa es española, pero tiene motivos comprensibles más que suficientes para hablar de la situación de Cuba, patria a la que tanto ella como yo hacemos extensivo nuestro compromiso moral y personal.

No quiero alargar más este artículo para no quitaros las ganas de ir a ver la exposición, pero a lo largo de esta semana, a pesar del poco tiempo del que dispongo por los exámenes, os iré hablando más de esta exposición.


Este artículo ha sido publicado en la página internacional "Cuba, democracia y vida".

domingo, 8 de junio de 2008

La capacidad de abstracción de dos jóvenes estudiantes de Derecho



Pronto llegará el verano o, mejor dicho, las ansiadas vacaciones estivales.
Todos los jóvenes que amamos la libertad que nos brinda la brisa veraniega deseamos que llegue
.

Volveremos a las conversaciones de antaño.
Este vídeo fue grabado en la última S.Santa, en Sanxenxo.
Mis buenos amigos Martín Iglesias y Santiago Landeiro, insignies estudiantes y conocedores de la legislación del Derecho y de la vida de los fines de semana.

Martín cursa el tercer curso de Derecho en la Universidad de Salamanca, de la que fue profesor el Presidente del Tribunal Constitucional, Tomás y Valiente, asesinado por ETA.
Martín es socialista de corazón, socialdemócrata más bien, con pleno uso de sus facultades dice que hay gente mucho más preparada en el PSOE que Zapatero para dirigir España.

Santi cursa el mismo año pero en la Universidad Europea de Madrid, de esa no conozco grandes profesores. xDD. Pero sí grandes alumnos, y Santi es uno de ellos.
Santi es apolítico, dice que todos los políticos van a lo suyo, mínimo los califica de ladrones.

Grandes son los piques que se marcan estos dos señores luchando dialécticamente por ver donde es más difícil Derecho, si en Salamanca, que es pública, o en la Europea de Madrid, que es privada.
Yo trato el camino medio, Santiago de Compostela. xD

En este vídeo, que jamás llegaron a pensar que sería colgado en el Blog del que les escribe, se muestra la actitud de dos estudiantes de Derecho, "cansados de batirse en tantos exámenes, luchar contra Romano, y pensar cuánto faltará para acabar la carrera".

Santi y Martín. Este vídeo os lo dedico con todo el cariño del mundo, por esas tapas y cañas de verano.
Este año ya os podré hacer frente en temas de Derecho. jajaja.

Un abrazo socios.

viernes, 6 de junio de 2008

A MINISTRA DE FOMENTO VÓLVESE BURLAR DE GALICIA.


Magdalena Álvarez, volveu burlarse de Galicia na comparecencia que protagonizou no Congreso ao evitar concretar unha data para o remate das obras do AVE de conexión coa Meseta.

Sorprende que a ministra negase a existencia dun compromiso concreto para rematar a conexión de Galicia coa Meseta por AVE, cando ela mesma votou, hai catro anos, a favor dunha resolución que poñía como prazo o ano 2009.

É un feito que Magdalena Álvarez leva humillando durante o seu mandato os intereses de Galicia e incluso a propia dignidade dos galegos.

Non hai ningún ministro na democracia con peor balance que a ministra.

A pasada lexislatura foi a máis nefasta en materia de infraestruturas para Galicia:

Ave:


- 0 Kms de AVE electrificados

- 0 Kms de AVE en funcionamento

- o 73% do AVE galego aínda se atopa en fase de estudio ou proxecto

- 3 de cada 4 kms de tren de alta velocidade seguen en estudio ou proxecto, é dicir, sobre o papel

Unha ministra para esquecer.

miércoles, 4 de junio de 2008

¿A la Presidencia?


Uno de los máximos valedores de Aznar, de Rato y de Rajoy.
De Aznar como Ministro, de Rato como colaborador en el FMI y de Rajoy como Director de campaña en las últimas elecciones generales
.

Tiene a sus espaldas una intachable reputación como gestor y una sumada lealtad a los principios políticos a los que sirvió, sirve y servirá. Estoy seguro de ello.
Me estoy refiriendo a Juan Costa.

El político valenciano ha declarado su intención de intentar presentar batalla a la presidencia del PP.
Argumenta que es su obligación como militante declarar lo que se está haciendo mal y defender una alternativa que genere ilusión a las bases.

Creo en este político. Creo en su corazón y en sus intenciones.
Ha sido hasta el momento el único valiente que no sólo ha criticado a Rajoy por criticar, sino que ha dispuesto su persona para intentar cambiar la situación de su partido, sin miedo a quemarse, que es lo único que lamentablemente conseguirá.

Otros tratan de no perder sus puestos como diputados o su influencia en las ideas más rancias que siguieron algunos, como seguir defendiendo la foto de las Azores o no condenar el régimen franquista, que ciertamente no tienen porqué hacerlo, pero por lo menos que no lo defiendan, como miembros de un partido liberal que son, que cree y apuesta por la libertad y los valores democráticos.

Para mí, las intenciones de Juan Costa son buenas. Demuestra una clara convicción de servicio al pueblo y a su partido queriendo ser coherente con sus críticas y presentar una alternativa.

Pero creo sus intenciones se acabarán ahí.
Un partido como el PP tiene que ser un gran partido que sea capaz de establecer una alternativa de gobierno seria, clara y responsable.
En estos momentos sólo Rajoy puede representar la unidad del PP.
Tiene una gran trayectoria como político y como gestor, ambas intachables.

Un Presidente de cualquier partido u organización tiene que ser integrador, contar y sumar a todos, moderado, interclasista, leal a ese espíritu que a día de hoy sigue representando la constitución española, defensor de los intereses ciudadanos antes que los de su propio partido si fuese necesario.

Si de verdad se cree en unas ideas y en unas convicciones firmes, Costa debería abandonar la idea de presentar batalla porque no es la persona a la que le toca rendir pleitesía ante los críticos esencialistas, que sólo se mueven en su propio interés, así que sean ellos los que se quemen.
Costa es mucho más que todo eso.
La renovación es necesaria, pero sin sacrificar a esas personas que cuentan con mayor adehesión, no sólo de los militantes, sino de los ciudadanos, y Costa está avalado por los votos. Otros críticos no.

Rajoy Presidente.