Neste artigo coloco algúns dos artigos da Unión do Povo Galego, que permanecen trinta e tantos anos despois nos seus Estatutos. Guste ou non a algún lector, como se puido ver no último Congreso do BNG, gañaron as teses da UPG en contra de posturas como Aymerich ou Beiras.
Artigo 2
A UPG como partido comunista e patriótico que asume a loita de liberación nacional ten por obxetivos:
A) O impulso e apoio dunha ampla frente nacionalista que mobilice e organice ao noso povo na loita pola autodeterminación e o exercício da soberania nacional.
B) A autoorganización do noso povo a nível político, sindical, asociativo, etc... que implique a total independéncia orgánica e política necesária para garantir a liberación nacional e social de Galiza...
Artigo 4
A U.P.G., como partido nacionalista galego, considera que o inimigo principal do povo galego é a burguesia monopolista española, que domina o aparatao do Estado, através do cal, contando coa colaboración da burguesia intermediária interna, mantén unha opresión capitalista colonial en Galiza.
Cando o partido maioritario do BNG renuncie a este tipo de artigos soviéticos, quizais, os votantes moderados galeguistas, que non son independentistas nin entenden de sectarismo, volvan a apoialos.
14 comentarios:
Ola de novo, en tan pouco tempo.
Alégrome de que vaias á fonte. Como teño dito en ocasións, son historiador, e acudir ás fontes é imprescindible, posto que os intermediarios tenden a distorsionar a información.
Empezarei polo final: Soviéticos? E digo, soviéticos? En que te basas para tal afirmación?
Só como puntualización, aínda que se lle convidou, a UPG nunca subscribiu ningunha internacional.
Etimolóxicamente, soviet (esta é a transliteración en alfabeto latino) é unha palabra rusa que significa asemblea, consello (a partir desa definición, ata o PP é un partido soviético, conformado por distintos consellos dende a dirección nacional ás seccións municipais).
Sucede que despois soviet pasou a designar tamén ás asembleas ou parlamentos das repúblicas federadas na Unión Soviética.
Pero de aí a dicir que eses artigos dos estatutos da UPG son soviéticos... vai moito camiño, non che parece.
E agora, saltando ao parágrafo primeiro, a UPG, no seo da Alternativa pola Unidade tentou chegar a unha lista única consensuada, na que estivesen as tres correntes; pero, se ben o Encontro Irmandiño non se mostraba nin moi a favor nin moi encontra, Aymerich e os quintanistas posicionáronse totalmente en contra de tal proposta. Tal vez a UPG non sexa un demo tan grande como semella, alén das discrepancias ideolóxicas que poidas ter coa esquerda.
Nese senso, é vox popule que na súa última intervención, e teño que especificar que non estiven presente, Beiras suxeriu, pediu un voto útil para a ApU, fronte a uniformidade proposta por +BNG. Un pouco para que vexas ata que punto pode non ser tan certa a imaxe que tes da situación dentro do BNG.
Entrando xa nos artigos que pos na túa entrada. Vaia, se a UPG é un partido nacionalista, o raro sería que non loitase (e non saquemos o termo do seu contexto, "loita" non ten por que implicar violencia) pola autodeterminación (por outra banda, un dereito recoñecido na Carta da ONU) e a soberanía nacional de Galiza. Supoño que iso non debería de resultar raro.
Supoño que pretendes deixar a UPG como uns independentistas que queren romper España, por empregar a tan manida expresión... pero, se analizas conceptos como autodeterminación, soberanía nacional ou liberación nacional, verás que son termos que, de facto, non implican unha vía independentista. De feito, unha das críticas que máis recibe o BNG (e a UPG, ata onde eu sei, está no BNG) por parte de outras organizacións, é a de ter abandonado a vía independentista.
Sobre o artigo catro, vaia, a UPG é un partido comunista, marxista, e estes estatutos, que xa contan con uns bos anos, están escritos en termos marxistas, en termos do materialismo histórico facilmente comprensibles. Vexamos o caso dos encoros para a produción de electricidade; en Galiza é onde se asulagaron os vales, as aldeas, o noso patrimonio histórico (pénsese no campamento romano de Aquis Querquernnis e un longo tramo da Vía Nova baixo o encoro das Cunchas), para producir electricidade pero, os réditos desa produció para onde van? reverten en Galiza? pagamos menos no recibo da luz? Non, ás veces incluso máis que sitios nos que non se produce electricidade. Unha situación inxusta como esa é a que describe, usando termos marxistas o artigo 4.
Pero que é o que esperabas se estás a falar dun partido nacionalista galego e de esquerdas? Que falase de libre mercado? De libre circulación de capitais? Da unidade indisoluble de España?
Saúdos.
Oe, con respecto ao que dixen de que facía falta un partido nacionalista en Galicia, non dixeches nada eh, como se nota cando che gustan as cousas que digo e cando non... jejej
Un saúdo.
Non é que me gustase nin me deixase de gustar... é que, e estou seguro de que non era a túa intención, é a típica expresión do sistema, o argumento do equilibrio de forzas. Iso de que non se entendería unha Galiza sen nacionalistas galegos, ou unha España sen dous grandes partidos resulta sistemático, e é algo que se ve en todo o mundo.
E precisamente, nun mundo no que se pretende acadar unha bipolaridade ideolóxica, o propio sistema é o que se encarga de crear pensamentos así para autolexitimarse, para poder dicir que si, que hai dúas grandes correntes monopolistas pero que tamén hai outros e que son necesarios.
Saúdos.
Acabo de quedar impresionado. Os Estatutos dunha organización están para ser moi claros pra tódolos seus membros e non en xeroglífico sen quitarte nen un ápice de razón no que dís Teyve, pero páreceme intentar defender o indefendible.
Xa, pero é que podo asegurarche que os estatutos da UPG non resultan un xeroglífico para a súa militancia, que ten moi claros os principios ideolóxicos da formación na que militan.
Os conceptos que figuran nos artigos que Jorge transcribiu son conceptos de uso común entre a militancia da UPG.
Saúdos.
Pois por eso mesmo a UPG será sempre unha formación minoritaria e o PpdeG a gran forza política do país.
Si home si, tevye... Eses artigos, para min non son máis que unha porquería.
Non xustifiquemos un partido comunista, extremo e radical como é a UPG, se o BNG un partido como debería, ainda tería algún respeto. mentras tanto, seguiremos loitando para derrotarvos. Síntoo.
Sinceramente, eu prefiro unha minoría concienciada que unha maioría de estómagos agradecidos, e dígoo con todos os respectos, e con coñecemento de causa.
Por poñer un exemplo, unha veciña pasou da noite a mañá de ser votante socialista antipp a ser militante do PP, coincidindo co seu enchufe no matadoiro de Beade. E é un exemplo entre moitos.
Que tamén hai casos no BNG e no PSOE e noutras formacións, iso por suposto, a xente interesada dáse en todos os sitios. Pero hai algúns nos que abundan máis que nos outros.
E non o sintas anónimo, precisamente acabas de marcar a diferencia entre ti e máis eu. Eu loito por uns ideais, loito por mellorar a sociedade, tanto dende a política como dende o asociacionismo veciñal, ti, anónimo, loitas por derrotarnos.
Saúdos.
"E non o sintas anónimo, precisamente acabas de marcar a diferencia entre ti e máis eu. Eu loito por uns ideais, loito por mellorar a sociedade, tanto dende a política como dende o asociacionismo veciñal, ti, anónimo, loitas por derrotarnos."
Isto é víctimismo.
"Eu prefiro unha minoría concienciada que unha maioría de estómagos agradecidos"
Hai moitas minorías ehem.
É curioso o artígo catro, cando critican a burguesía, jaja. Mirade quenes falan...
Ca, home. Que vai ser victimismo? Victimismo (palabra por outra banda inexistente no catálogo da RAG) sería se comezase a dicir algo do tipo "somos uns perseguidos".
Se acudimos ao diccionario da RAE, onde si figura vemos que victimismo é: "Tendencia a considerarse víctima o hacerse pasar por tal". E nese parágrafo non se ve tal intención pola miña banda.
Sobre minorías, falaba dunha moi concreta. Por outra banda tal vez debería de puntualizar o feito de que estou a falar dende a non militancia; colaboro con algunha formación política, pero dende fóra. Non hai ningunha intencionalidade escura nas miñas verbas, e nas túas?
O contido do teu parágrafo final roza o absurdo. É un argumento tan empregado que ata chegou a perder a pouca validez que puido ter nalgún momento. E sobre todo neste caso, onde se fala específicamente de "burguesía monopolista española" (as empresas cuxo capital social radica en Madrid, esencialmente, mentres están a beneficiarse dos nosos recursos, indo logo o beneficio dos mesmos para a sede sita fóra de Galiza, sen que reverta no país), e de "burguesía intermediária interna", é dicir, as subcontratas desas empresas estatais, que a penas ven unha infima porcentaxe do producto da operación. Sinalar tamén que moitas veces, as propias subcontratas tampouco son do país, e a súa defensa baseada na creación de emprego é facilmente desmontable se un acode ás cifras recollidas polos gobernos autonómico e estatal.
Saúdos.
Teresa taboas vai todos os anos ás américas e é unha incondiconal do BNG xDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD, e ten un chalet moi guapo na Caeira, unha señora do pobo, si señor...
Teresa Táboas é do BNG, si, pero resulta que eses artigos que Jorge transcribiu son dos estatutos da UPG, organización á que ela non pertence.
Vexo que aquí se está a dar un debate que non é debate; unha serie de descalificaciós e definiciós que poden convir ós que as fan.
Pero de entrar polo comezo eu diría que aquí, no panorama político galego, non existe un só partido nacionalista galego, en clave galeguista. Enténdase ben.
O Bloque non é galeguista e o seu trampitán galegués afástao do pobo, déixao sen capacidade de comunicación máis alá dos seus acólitos.
Tal como vexo as cousas, cansa xa a sociedade das homilías dos seus "apóstolos", reparo (ó mellor vou errado) que lle queda pouco tempo de presencia electoral efectiva, porque decote son máis os que refugan da súa prédica estalinista.
A presencia de Teresa Táboas pode ser puramente episódica. Sen máis comentario.
entón o bng q é unha sopa de partidos ou q?
Publicar un comentario