En clave galega

Galicia! Nai e Señora,
sempre garimosa e forte;
preto e lonxe; onte, agora,
mañán... na vida e na morte!

Magnífico poema dun dos meus escritores favoritos na lingua de Rosalía de Castro, Ramón Cabanillas.

As sociedades avanzan porque progresan as mentalidades.
As pasadas diferencias entre centralistas ou españolistas e autonomistas creoas xa superadas. É perfectamente compatible a idea constitucional de España co sentimento de ser galego, e defender un autogoberno forte cun Estatuto de Autonomía coas maiores competencias para Galicia dentro do respeto á Constitución.

Hoxe ninguén cuestiona o dereito á autonomía de Galicia, tan só os intransixentes que seguen pensando en tempos pasados xa moi superados para todos ou os que o seu modelo político non pasa por Galicia, senón por Galiza, que para min non é o mesmo e non se asemella co actual no que estamos conformes a inmensa maioría dos galegos, cunha Galicia forte dentro de España.

Para min o que cómpre para Galicia é un galeguismo intelectual profesado por persoaxes como Cabanillas, Albor, Ramón Piñeiro ou mesmo Murguía para facer perpetuar mediante a defensa e a promoción activas, a cultura e a identidade propias de Galicia en todas as súas manifestacións (lingua e literatura, música, folclore, gastronomía, tradicións, etc).

É o único modelo posible, eficaz, integrador e responsable para garantir que o Galego, Galicia e a súa cultura sexan un sentimento libre e non unha imposición emanada dos políticos.

Galicia, Nai e Señora!