Eu afirmaba que a UPG, organización fundada en 1964, definíase nos seus estatutos como "comunista patriótico", e Tevye, permonorizadamente dixo que iso fora nos estatutos da súa fundación... pois ben, deíxovos un link, bastante actualizado, cos actuais estatutos de dito movemento, os cales seguen expresando a afirmación que eu fixen de organización "independentista" e "comunista":
UPG
Artigo 2
A UPG como partido comunista e patriótico que asume a loita de liberación nacional ten por obxetivos:
A) O impulso e apoio dunha ampla frente nacionalista que mobilice e organice ao noso povo na loita pola autodeterminación e o exercício da soberania nacional.
B) A autoorganización do noso povo a nível político, sindical, asociativo, etc... que implique a total independéncia orgánica e política necesária para garantir a liberación nacional e social de Galiza...
Artigo 4
A U.P.G., como partido nacionalista galego, considera que o inimigo principal do povo galego é a burguesia monopolista española, que domina o aparatao do Estado, através do cal, contando coa colaboración da burguesia intermediária interna, mantén unha opresión capitalista colonial en Galiza.
Eu respeto o ideario dos partidos políticos democráticos, aínda que eu estea nas antípodas das súas principais ideas, pero ante os meus principios non podo manterme calado.
Se o PSOE na súa deriva por conquistar o poder e manterse nel a toda costa, incluso a costa da opinión de moitos dos seus líderes; a costa de liquidar a Constitución, o benestar de Galicia, o galeguismo integrador, e a aceptación constitucional de Galicia, quere facelo, o PP non pode caer nas mesmas tentacións.
Ante as vindeiras eleccións autonómicas, o mapa político de Galicia pode variar sensiblemente en favor dun ou doutros partidos.
O nacionalismo e a apropiación dos símbolos patrimoniais por parte do BNG é un invento de pouca monta para xustificar posicións mal entendidas sobre os nosos maiores devanceiros galeguistas -como Castelao- e para xustificar obras mal comprendidas como Sempre en Galiza, no que Castelao defendía un Estado federal español, no que estaría integrado Galicia, pero non para defender un estado plurinacional co recoñecemento como tales de Galicia, País Vasco e Cataluña, e quedarse o resto do país en "castela" ou a saber que outro nome lle porían ás comunidades do resto de España.
Que vaia quedando claro que as primeiras posturas do Partido Galeguista foron autonomistas e federalistas, non nacionalistas.
O PPdeG foi sempre un partido caracterizado pola súa fidelidade ós principios que inspiran a Constitución española e o Estatuto de Autonomía, normas fundamentais dos cidadáns galegos, máis tamén se caracterizou por ser o único partido estatal que mantivo o poder dunha maneira estable e coa fortaleza que dan as urnas nunha nacionalidade histórica, gracias a que sempre os seus dirixentes Fraga, Cuíña, Palmou, etc... traballaron en prol do pobo, do seu progreso e nas verdadeiras necesidades de Galicia coas ideas do galeguismo reformista, do galeguismo constitucional, é dicir, do recoñecemento da identidade de Galicia dentro dos límites da Constitución, e da defensa da nosa identidade sen a exclusión dos demais.
Se por iso, se para que o Goberno da nosa autonomía volva a recuperar o rumbo, temos que seguir traballando sobre estas ideas para volver ao Goberno da Xunta de Galicia así o faremos, pero se pola contra hai que renunciar a elas como fixo o PSOE, se dado o caso non se loga unha maioría suficiente para gobernar, pactando cun partido, o BNG, cuia sombra política encuberta reside na UPG e que defende coas ideas contidas nos seus estatutos a liquidación do Estado, dos acordos contidos na Constitución aprobada polas Cortes Xerais e ratificada polos cidadáns -como titulares da soberanía nacional- e do verdadeiro espíritu de Galicia non nacionalista, todo aquilo polo que se loitou durante tanto tempo en Galicia e en España -a igualdade dos españois e o recoñecemento da identidade de Galicia dentro da Constitución- darían visto o seu final se seguimos cun goberno paralelo a Esquerra Republicana de Cataluña. Por sorte, o PP prefire pasarlle en 24 escanos ó nacionalismo e non gobernar, que aceptar a sumisión e o abandono dos principios como fixo o señor Touriño no seu afán de aparecer nas páxinas da historia galega.
Nin a maioría dos galegos somos nacionalistas, nin independentistas, nin queremos que nos impoñan o seu catecismo ideolóxico.
A día de hoxe só unha persoa como Feijoo cun partido político forte, moderado, cohesionado, e coas ideas claras pode devolver a Galicia ó sitio que lle corresponde en España e en Europa, fóra das ocorrencias ás que nos acostumaron Quintana e Touriño durante 3 anos.
10 comentarios:
Jorge, o enlace que nos deixas é o enlace aos estatutos que, se ben aparecen na web da UPG, son os mesmos aprobados nos anos 60. Creo lembrar que o ideario actual de dita formación hai que buscalo máis ben nas resolucións dos congresos que se viñeron celebrando ao longo do tempo e non nuns estatutos que fican bastante atrás no tempo.
Por certo, o de "bastante actualizado" dilo por ser irónico, non? É que se un vai a páxina de inicio da web da UPG, verá que a primeria nova é simplemente un cartaz dun acto deste mes, que a segunda é un artigo de o pasado xuño, e que a terceria xa é de 2007, así que, o da actualización... non sei que che diga, porque poñer un comentario do tratado de Lisboa e máis un cartaz tampouco é que sexa moito traballo de actualizar, non?
Cal é o galeguismo integrador, o que nega que Galiza sexa unha nación. Mira, en 1933 Galiza foi recoñecida como nación en Bern no IX Congreso das Minorías Nacionais de Europa organizado pola Sociedade de Nacións (un anticipo da actual ONU). O galeguismo, por moi integrador que sexa (e se miras ao BNG con algo de asepsia ideolóxica verás que o seu non deixa de ser un galeguismo integrador, aínda que a min non me gusta esa integradora verba da que agora se apropia o PP para dicir que é galeguista) debería, xa que logo, de aceptar tal declaración de nación que só busca o ben para Galiza.
Dis que o PP non pode caer nas tentacións do PSOE, é o caso é que o PP xa pactou con CiU e co PNV, o PP foi o que máis presos da ETA achegou a Euzkadi, o PP é o que di que está disposto a negociar co BNG, o PP foi o partido que lle deu a alcaldía a unha candidata do PSOE (nun claro caso de transfuguismo) para gobernar en Porqueira (e logo ven co de que ten que gobernar a lista máis votada)...
"Ante as vindeiras eleccións autonómicas, o mapa político de Galicia pode variar sensiblemente en favor dun ou doutros partidos."
Ben, as últimas enquisas din que hoxe por hoxe o PP perdería catro deputados.
"Sempre en Galiza, no que Castelao defendía un Estado federal español, no que estaría integrado Galicia, pero non para defender un estado plurinacional co recoñecemento como tales de Galicia, País Vasco e Cataluña, e quedarse o resto do país en "castela" ou a saber que outro nome lle porían ás comunidades do resto de España."
Precisamente, Castelao ao falar dun Estado federal para Hespaña (como el a adoitaba chamar) non estaba pedindo un status de nación para Galiza, senón máis ben un status de ESTADO. Galiza sería un estado federado co resto de estados peninsulares nesa grande federación ibérica. Castelao non falaba de Hespaña como a España que hoxe coñecemos senón como o que foi durante séculos, unha demarcación xeográfica. A España que hoxe coñecemos nace en 1833 coa supresión dos antigos reinos que conformaban a coroa española. Recoméndoche que lle botes unha ollada a "O nacionalismo galego" de Beramendi e Núñez. Incluso se les "El regionalismo gallego" de Murguía verás que xa adianta unha postura semellante. Vaia, incluso os provincialistas con Faraldo á cabeza, afirmaban que se non quedaba outra loitarían pola independencia de Galiza (e isto que veño de escribir pódelo comprobar nos propios textos de Faraldo, por se pensas que se trata dunha interpretación indebida, Faraldo fala abertamente de "independencia", se o Estado español non responde ás necesidades de Galiza).
"Que vaia quedando claro que as primeiras posturas do Partido Galeguista foron autonomistas e federalistas, non nacionalistas."
Pero é que "nacionalista" non entra en contradicción con "autonomsita" e "federalista". Véxase o caso do Quebec Canadiano, o nacionalismo francófono defendeu de sempre que a súa terra era unha nación distinta das demáis e, se ben ao comezo tiñan tintes separatistas, manifestáronse, por así dicir, autonomistas. O Quebec foi declarado nación dentro de Canadá, rompeuse Canadá? Non. O PG foi sempre nacionalista, e dentro del houbo tanto separatistas ou arredistas como autonomistas e federalistas. Se non eran nacionalistas, por que nos seus escritos, por que no voceiro do PG que era "A Nosa Terra" falaban da nación galega? Un lapso?
O "recoñecemento da identidade de Galicia dentro dos límites da Constitución, e da defensa da nosa identidade sen a exclusión dos demais."
De que exclusión falas? A única exclusión que pode haber, e é inherente a todo galeguismo, é a que diferencia entre "galegos" e "non galegos", tendo en conta que son termos con significado bastante relativo, dado que non se pode negar o "poder" da vontade dunha persoa para sentirse tal ou cal cousa. Esa é a única exclusión, se se lle pode chamar así, que pode que se dea. O que pasa é que como argumento político (por outra banda facilmente desmontable) o da exclusión queda moi bonito. O que si sería unha exclusión sería a aprobación dun "contrato de inmigración", non é?
"o BNG, cuia sombra política encuberta reside na UPG e que defende coas ideas contidas nos seus estatutos a liquidación do Estado, dos acordos contidos na Constitución aprobada polas Cortes Xerais e ratificada polos cidadáns -como titulares da soberanía nacional- e do verdadeiro espíritu de Galicia non nacionalista, todo aquilo polo que se loitou durante tanto tempo en Galicia e en España -a igualdade dos españois e o recoñecemento da identidade de Galicia dentro da Constitución- darían visto o seu final se seguimos cun goberno paralelo a Esquerra Republicana de cataluña."
Primeiro, o de que no BNG manda a UPG dilo ti. Díxenche xa o da asepsia ideolóxica?
Segundo, liquidación do Estado? Por peche ou por renovación de stock? É sobre o da ratificación da Constitución... ti ratificáchela? Votáchela? Votouna algún dos que aquí adoitan a escribir? Coido que non. E como estudante de Dereito, saberás que en moitísimas democracias, as constitucións cada certo tempo experimentan reformas, enmendas... e algunhas, incluso, son modificadas de pleno. E iso non supón a fin dos estados.
Terceiro, pero é que iso de que os nacionalismos queren acabar coa igualdade entre os españois é, sinxelamente, falso. Demóstrame que é certo, non o digas simplemente.
Cuarto, goberno paralelo a ERC. Vaia, e eu que cría que as relacións entre ERC e o BNG non eran precisamente as mellores, polo de pronto ERC non está en Galeusca e o BNG si. Ah, e resulta curioso que Cataluña apareza con "c" minúsculo (xa o sei, un despiste, pero faime graza).
"Por sorte, o PP prefire pasarlle en 24 escanos ó nacionalismo e non gobernar, que aceptar a sumisión e o abandono dos principios como fixo o señor Touriño no seu afán de aparecer nas páxinas da historia galega."
Pero non foi o Rajoy o que dixo que está disposto a dialogar cos nacionalistas galegos nunha entrevista en El Correo Gallego? En que quedamos? Hoxe si, mañá non... tedes programa político ou improvisades sobre a marcha?
Por certo, dixen xa o de que as enquisas din que o PP baixa 4?
"só unha persoa como Feijoo (...) pode devolver a Galicia ó sitio que lle corresponde en España e en Europa"
Si, ás autovías con peaxe é sen servizos mínimos (só os "kioskos" de cobro). Só por iso xa merece non gobernar.
"Nin a maioría dos galegos somos nacionalistas"
Por sorte, dis que na variedade está o gusto.
"nin independentistas"
Si, eses a verdade é que son ben poucos.
"nin queremos que nos impoñan o seu catecismo ideolóxico"
Tal imposición dependerá da madurez intelectual do que a "sufra". Polo que a min respecta, creo que tal imposición non existe, porque, como soes dicir, vivimos nun estado de dereito, non é? e cada cal pode pensar e dicir o que lle veña en gaña sempre e cando non vulnere os dereitos dos demais.
"fóra das ocorrencias ás que nos acostumaron Quintana e Touriño durante 3 anos"
Como por exemplo:
.................................................................................................................................... (razoar a resposta)
Saúdos.
tevye, con tanta xustificación, décheslle a razón en todo
"Creo lembrar que o ideario actual de dita formación hai que buscalo máis ben nas resolucións dos congresos que se viñeron celebrando ao longo do tempo e non nuns estatutos que fican bastante atrás no tempo".
Tevye, por moito que mudaran unhas ideas dende o ano 64, só na práctica xa se ve ben que a UPG segue a defender a autodeterminación e a liberación nacional de Galicia en verbas do propio Francisco R., a quen respeto profundamente. Se uns estatutos non mudan en 40 anos, penso que a posición conservadora e inmovilista é ben clara.
"Cal é o galeguismo integrador, o que nega que Galiza sexa unha nación"
Para min, o que defende a galeguidade, a nosa identidade cultural e lingüística dentro da Constitución e de España.
"xa que logo, de aceptar tal declaración de nación que só busca o ben para Galiza".
Para Galiza non cho nego, para Galicia non, para min xa sabes que é outra cousa politicamente falando. Dous modelos políticos diferentes.
"Dis que o PP non pode caer nas tentacións do PSOE, é o caso é que o PP xa pactou con CiU e co PNV"
Si, moi ben, pero despois de ser a forza maioritaria no Congreso dos Deputados, non como ocorre en Galicia, que gobernan os partidos perdedores gracias a unha lei electoral que favorece eses casos, para min inxustos.
Para min un diálogo non significa un pacto.
Se o PP non cedeu a darlle a chave do goberno ao BNG con 37 deputados, podes estar seguro que se baixa eses "4" das encostas pagadas para o PSOE con fondos públicos, o PP non pactará.
"Ben, as últimas enquisas din que hoxe por hoxe o PP perdería catro deputados"
En democracia as únicas encostas de fiar son as das urnas, mira no último caso de Fraga, 34 deputados, e mira cal foi o resultado. No pp sempre hai un voto escondido.
" Recoméndoche que lle botes unha ollada a "O nacionalismo galego" de Beramendi e Núñez. Incluso se les "El regionalismo gallego" de Murguía verás que xa adianta unha postura semellante. Vaia, incluso os provincialistas con Faraldo á cabeza, afirmaban que se non quedaba outra loitarían pola independencia de Galiza (e isto que veño de escribir pódelo comprobar nos propios textos de Faraldo, por se pensas que se trata dunha interpretación indebida, Faraldo fala abertamente de "independencia", se o Estado español non responde ás necesidades de Galiza)".
Moi ben, Tevye, son algúns casos de autores que defenden a autodeterminación. Pero quedan aí. Pódoche dicir eu tamén casos de insignies galeguistas que pola contra non o eran. Brañas, Albor, Díaz Pardo... etc.
"O que si sería unha exclusión sería a aprobación dun "contrato de inmigración", non é?"
Servido fácil e barato. Un exemplo de exclusión é cerrar as portas a que xente de España que non é galega non poida vir aquí a traballar porque haxa políticos do BNG que pensan que os médicos deben falar obrigatoriamente galego.
"O PG foi sempre nacionalista, e dentro del houbo tanto separatistas ou arredistas como autonomistas e federalistas. Se non eran nacionalistas, por que nos seus escritos, por que no voceiro do PG que era "A Nosa Terra" falaban da nación galega? Un lapso?"
Daquela o termo nación e a palabra nacionalismo non son nin parecidas as de agora. O PG podería ser nacionalista pero máis ben no cultural, non como agora que o nacionalismo é político.
Nación era a afirmación da nosa cultura, non da posibilidade de constituirse nunha nación con Estado independente como ven a propoñer a UPG coa soberanía integral.
"Primeiro, o de que no BNG manda a UPG dilo ti. Díxenche xa o da asepsia ideolóxica?
Segundo, liquidación do Estado? Por peche ou por renovación de stock? É sobre o da ratificación da Constitución... ti ratificáchela? Votáchela? Votouna algún dos que aquí adoitan a escribir? Coido que non. E como estudante de Dereito, saberás que en moitísimas democracias, as constitucións cada certo tempo experimentan reformas, enmendas... "
A principal virtude para asegurar as liberdades e os dereitos nunha constitución é que esta teña valor no tempo, por iso, as grandes cartas magnas, a francesa de 1958, a mexicana, etc, non é que teñan poucos anos precisamente.
Sí, don estudante de Dereito, como ben sabes amigo, e por iso, gracias a que a nosa Constitución, a que garantiza os teus dereitos dentro deste estado de dereito, é unha constitución ríxida, que implantou o estado das autonomías, a cabalo entre o Estado unitario centralizado e o federalismo, e como o pacto autonómico ten que porse por escrito e debe dotarse da rixidez necesaria para evitar modificacións sen consentemento das partes pactantes, e para salvarnos de reformas con Presidentes coma Zapatero, fíxose necesario que fose ríxida.
Outra das cousas que fan necesaria a rixidez da nosa norma fundamental é que nun país coma España, no que existe unha multitude de partidos nacionalistas, que se chegasen ao poder ou a pactos cun goberno hipotecado, tentarían cambiar a constitución según os seus desexos, e non según os interes xerais de todo o Estado.
"Terceiro, pero é que iso de que os nacionalismos queren acabar coa igualdade entre os españois é, sinxelamente, falso. Demóstrame que é certo, non o digas simplemente".
Home, tevye, eu considérote bastante sensato, pero non te burles de min, caramba.
O modelo de finaciamento que quere ERC e demais tripartiada catalana non é en contra dos que non teñen tantos recursos?
", e eu que cría que as relacións entre ERC e o BNG non eran precisamente as mellores, polo de pronto ERC non está en Galeusca e o BNG si. Ah, e resulta curioso que Cataluña apareza con "c" minúsculo (xa o sei, un despiste, pero faime graza"
Bueno, se non son boas á opinión pública non trascenden. ERC non está en Galeusca, pero ideoloxicamente ten máis que ver con ERC que con CIU. Mais recorda, que nas últimas autonómicas deixáronse caer por eiquí Puigcercós para apoiar a Quintana... non sei como se lle chamará a iso... xD
Sabes que eu non son nacionalista, pero que respeto a todas as terras de España, o de "c"ataluña foi un claro faio de teclado ;)
"Pero non foi o Rajoy o que dixo que está disposto a dialogar cos nacionalistas galegos nunha entrevista en El Correo Gallego? En que quedamos? Hoxe si, mañá non... tedes programa político ou improvisades sobre a marcha?"
Aver amigo... eu asegúrote que non xanto con Rajoy tódolos días eh, aínda que che poida parecer o contrario non o fago. Non me inclúas no de tedes programa político porque ben sabes que o PP o ten, e no que eu pouco podo participar dada a miña recoñecida situación de "veto" para ter calquer cargo en nnxx... ala, xa sabes esta última.
"
"fóra das ocorrencias ás que nos acostumaron Quintana e Touriño durante 3 anos"
Como por exemplo:
.................................................................................................................................... (razoar a resposta"
Ti que es bo lector deste bLog xa liches bastantes artigos neste senso. ;)
Espero que aclarara todas as túas dudas e perdón se a miña sintaxe neste comentario é daquela maneira... teño bastante présa e non quero deixarte coas duas a media volta!
Unha vez máis, agradecido de que lle prestaras atención ás miñas opinións con rigurosidade!
yo juzgué bien jajaja
Tan só unha reflexión que a ver se Teyve pódeme aclarar. ¿Se o BNG acepta o termo Galiza porqué no utiliza o termo "nazonalista" en contraposición con nacionalista?
Este termo tamén é reflexado en innumerables ocasións por moitos dos nosos ilustrados de primeiros do s. XX.
Un saúdo e apréndese moito léndovos a vo-los dous.
No solo la UPG sino todo el BNG es independentista.
Lo del estado plurinacional es una patroña para no perder el voto más moderado del nacionalismo.
Las fuerzas inmovilistas lsa representan hoy en día los nacionalismos, nada que ver con los partidos constitucionales.
Ala, con Dios.
Primeiro, Jorge, gustaríame que definises autodeterminación. Que é iso que tanto criticas e que vén a ser un dereito recoñecido pola ONU?
"Para min, o que defende a galeguidade, a nosa identidade cultural e lingüística dentro da Constitución e de España."
Claro, esa mesma Constitución que di que os españois somos iguais perante a lei, pero que ao mesmo tempo nos di que só os membros de determinada familia poden acceder a xefatura do Estado. Faime graza que nos digan que se queremos defender a nosa cultura e lingua o fagamos co amparo da Constitución para asegurar a igualdade, cando a propia Constitución precisamente nos impón a desigualdade nun aspecto bastante importante.
E como se defende as nosas lingua e cultura baixo o amparo da Constitución? A Constitución tamén nos di que o galego é lingua oficial de Galiza, xunto co castelán, que é a oficial do Estado. Xa que logo, non debería ser un ataque á constitución o ensino en galego; de feito, como imos defender a lingua? Facendo que a xente non teña que coñecela porque co castelán poden ir a máis sitios? Asinando manifestos nos que claramente, logo dunha boa lectura, se ve como subxace a intención de varrer a oficialidade das linguas que non sexan o castelán? Que é unha lingua vehicular? Unha lingua para falar no coche?
"``xa que logo, de aceptar tal declaración de nación que só busca o ben para Galiza´´.
Para Galiza non cho nego, para Galicia non, para min xa sabes que é outra cousa politicamente falando. Dous modelos políticos diferentes."
Vaia, pois dase o caso de que cando a SDN declarou a Galiza (que, por outra banda, é o mesmiño que Galicia; diferente grafía, mesmo significado), fíxoo empregando o nome de Galicia. Co cal, tecnicamente Galiza/Galicia é unha nación de feito.
Sobre o de Brañas... vaia, se les os seus textos, e vas alén dese tradicionalismo rancio que o caracterizaba, verás que, se ben non empregaba o termo, do que falaba era practicamente de autodeterminación (a mesma que che dixen que definises). Brañas nos seus escritos fala explicitamente da "plena capacidad de gobierno para las regiones de España", chegando, se se dá o caso, á secesión se España non atende á Galiza (el empregando o termo Galicia). Os seus descursos, incluso o dos xogos florais de Tui, están cheos de referencias ao que hoxe se chamaría autodeterminación.
Beramendi e Núñez non son políticos, son historiadores, e o seu libro non é unha teoría nacionalista, senón unha análise historica, obxectiva do nacionalismo galego, dende as súas orixes á actualidade. Dicíache que lle botases un ollo para que vises os textos dos autores e políticos que eles comentan.
Sobre Murguía e Faraldo, resulta difícil soster que eran "autores que defenden a autodeterminación" se temos en conta que cando eles escribiron o termo autodeterminación non se empregaba moito. É máis, a declaración da autodeterminación como un dereito fundamental aínda tardaría en chegar logo da morte deses autores. O caso é que os contidos estaban, e estaban dende practicamente a orixe do ser humano, faltaba o termo que os definise. Precisamente, a idea de autodeterminación é un dos baluartes que, en certo xeito, desenvolveu o ideario liberal que conduciu, por exemplo á Revolución Francesa ou, tomando liberal como oposto ao Antigo Réxime, á Revolución Rusa, aínda que ambos os dous experimentos logo fosen como foron con Napoleón e Iosif.
E sobre o de Díaz Pardo, estes son uns estractos dunha entrevista publicada en Xornal.com:
"Está ben. Hai que discutir as cousas. Estase a dicir que todo é para os cataláns mais non é así. Cataluña é a única rexión despois de Madrid, e Madrid artificialmente, que ingresa moito máis no Estado do que recibe. En Galiza é diferente, dependemos das subvencións para poder facer as cousas. A maior parte das empresas que temos en Galiza liquidan fóra. Non hai interese, estamos colonizados; producimos enerxía eléctrica e liquídase en Madrid. A enerxía eólica igual... Nin o vento nos deixan." (e isto tamén che vale polo que dicías do modelo de financiación de tripartito)
"Para min Galiza é unha nación. Unha nación pero escarallada [ri]. É que levamos nove séculos non gobernados, abandonados por Castela."
"Pode que sexa certo. O nacionalismo pode desaparecer se o individuo ten que viaxar dun lado a outro. Así acostuma a non ter patria, mais iso non é bo. O positivo é que haxa grupos diferenciados. España vai ser moito máis rica con esa diferencia pero ao mesmo tempo ten que estar unida."
"Non se pode obrigar a ninguén a falar un idioma pero si que os funcionarios de alí e de aquí deben saber o catalán e o galego." (E isto pódeche valer polo que dis dos médicos)
"Haberá xente que non queira estudar en galego e haberá que respectalo. O que si que hai que ter é unha materia de galego nas escolas. Haina pero non sabemos se está ben levada..." (e isto para que se vexa que cito tanto o que concorda co meu xeito de ver as cousas como o que non, algo que por aquí non acontece a miúdo cando se trata de poñer citas).
Eu creo que estas citas de Díaz Pardo veñen a mostralo como un "galeguista integrador", mais nacionalista. Como xa dixen, non son termos contradictorios. Díaz Pardo, segundo ti "insigne galeguista", di que Galiza está colonizada. Xa non é tan insigne ou é que o galeguismo é o que é?
E Albor, cando fora o daquelas comparecencias pola reforma do Estatuto, dixera que "nacionalidade histórica" era un soño para Galiza, pero non dixo que nación fose un termo que nunca se debese empregar (como foi o caso de Fraga que dixo que nación so hai unha "única e indestructible", como me recorda ao de una, grande... xa sabedes o resto).
"Un exemplo de exclusión é cerrar as portas a que xente de España que non é galega non poida vir aquí a traballar porque haxa políticos do BNG que pensan que os médicos deben falar obrigatoriamente galego."
Remítote ao que di Díaz Pardo. E fágoche unha pregunta: A miña vida desenvólvese en galego, entón, se vou á administración pública galega, debo de ver vulnerada a miña liberdade (amparada pola Constitución) de falar o meu idioma porque o funcionario en cuestión (e un médico do SERGAS non deixa de ser un funcionario) non me entende? Que eu saiba, ou que eu crea, a administración pública en Galiza debe defender o dereito dos usuarios a ser atendidos no seu idioma, sexa castelán ou galego, e iso só se consegue se os funcionairos se desenvolven nos dous idiomas. É iso exclusión? Non, é defender "a nosa identidade cultural e lingüística dentro da Constitución e de España".
"Daquela o termo nación e a palabra nacionalismo non son nin parecidas as de agora. O PG podería ser nacionalista pero máis ben no cultural, non como agora que o nacionalismo é político.
Nación era a afirmación da nosa cultura, non da posibilidade de constituirse nunha nación con Estado independente como ven a propoñer a UPG coa soberanía integral."
Nación significa o que significa. Non é un termo que mudase moito en 70 anos. Liches o Estatuto do 36? Creo eu que se o nacionalismo do PG fose cultural; primeiro, non articularían a súa actividade a través dun partido político e, segundo, non redactarían un estatuto que, se ben empregando o termo rexión (posto no canto do de nación para que o estatuto puidese ser aprobado in extremis durante a guerra), lle outorga unha autonomía integral a Galiza no seo dunha república federal.
"Presidentes coma Zapatero, fíxose necesario que fose ríxida.
Outra das cousas que fan necesaria a rixidez da nosa norma fundamental é que nun país coma España, no que existe unha multitude de partidos nacionalistas, que se chegasen ao poder ou a pactos cun goberno hipotecado, tentarían cambiar a constitución según os seus desexos, e non según os interes xerais de todo o Estado."
Claro, porque no 78 xa sabían que había un tipo de León que había de ser presidente que sería o que rompería España. A Constitución é como é porque é herdeira do Franquismo (eu son incapaz de imaxinarme aos alemáns contando con Göring ou Goebbels para a redacción dunha constitución) do mesmo xeito que o é a monarquía, non esquezamos que Juan Carlos é o sucesor designado polo propio Caudillo.
Dis que ten que ser ríxida porque hai moitos partidos nacionalistas. Supoño que cando falas de partidos nacionalistas, tamén te refires ao nacionalismo español (que existe). Xa que logo, as reformas non se fan en función dos intereses de certos nacionalistas, pero si en función do nacionalismo español. Por que? É que se é unha cuestión de veteranía, a nación española non se confirma ata 1833, e nesa data, outras nacionalidades ibéricas xa levaban séculos de historia.
Sobre o do modelo de financiación, remítote á cita de Díaz Pardo. E é que o caso de Madrid e sangrante, bótalle unha ollada aos datos económicos e veralo.
"nas últimas autonómicas deixáronse caer por eiquí Puigcercós para apoiar a Quintana"
E a Rajoy no seu día apoiono Berlusconi (non sei a ti, pero a min a súa idea de democracia resúltame bastante dubidosa), e incluso Jean-Marie Le Pen publicou algún artigo de apoio a Rajoy.
Como se lle chamará a iso? Propaganda tal vez? Electoralismo? Falta de sentidiño? Ocórrenseme tantas.
Sobre as miñas preguntas ao PP empregando a segunda persoa do plural, non era unha interpelación á túa persoa, senón ao PP en xeral. E creo que son preguntas lóxicas porque un día dinnos que non vai haber negocio, ao seguinte que están dispostos a negociar... E os demais partidos fan o mesmo.
Ah, e sempre é un pracer ler as túas opinións.
Saúdos.
Sisar, supoño que non empregan o termo "nazonalismo" porque derivaría de "nazón", verba aguda rematada en "n". Pola contra Galiza é unha verba grave.
A min ocórreseme (non son lingüista titulado nin moito menos) que esa é a diferenciación que fai a RAG cando nos aconsella que no canto de "espacio" ou "gracias" empregemos "espazo" ou "grazas", mais non "nazón" no canto de "nación".
Por outra banda, tamén podo preguntarche a ti, por que cres que a RAG no di que digamos "graza" no canto de "gracia" e non "Galiza" no canto de "Galicia", se dende un punto de vista fonético é o mesmo?
Por outra banda, a RAG acepta tanto Galiza como Galicia.
E sobre o dos ilustrados de comezos do XX... vaia, eles tamén dicían "d'unha", "p'ra", "realidá"... supoño que é cuestión de normativas.
Saúdos.
Eu tampoco son lingüista, é tan só unha duda que teño sen ánimo de máis nada. Como xa dixen outras moitas veces o galego nunca será empregado por mín como arma de desunión o enfrentamento.
O outro estaba a ollar a Teoría do Nazonalismo galego de Castelao e xurdiume esa duda e enseguida pensei en tí jaja.
Gracias pola resposta.
Sufixos latinos como -tium/-tia ou -cium/-ciam deron dous resultados posíbeis: un culto (ou sexa, pouco evoluído dende a forma latina) en -cio/-cia e outro patrimonial (que sufriu máis cambios dende a forma latina) -zo/-za.
Na lingua medieval xa atopamos moitos resultados patrimoniais como provenzal (PROVINCIALE), lenzo (LENTEU) ou xustiza (de IUSTITIA) ao lado de resultados cultos como oficio ou ledicia.
Como vedes, hai moitas palabras que derivaron en -zo/-za, moitas coincidentes tamén co castelán e outras non: lazo, praza, cortiza, mazá, pazo, tristeza, sazón, forza... E co portugués, onde ao lado de -ço/ça hai -çao (que sería o -ción). É dicir, esta evolución é a normal para as palabras creadas na etapa de formación do idioma. A presión do castelán sobre as palabras que deberían (e documéntanse)ser patrimoniais derivou na confusión e coincidencia de formas duplas nos textos, o propio Galiza/Galicia, gracia/graza ou servizo/servicio.
Debido a esa etapa na que o galego desapareceu da escrita, o idioma foi caíndo nun proceso de dialectalización e castelanización evidente. E cando os escritores do século XIX volveron restaurar os usos escritos do galego só tiñan o modelo do castelán (nin sequera coñecían a tradición esccrita medieval).
Nas normas dos 80 e 90 hai palabras como benzón, traizón, espazo ou doazón pero non se incluíron Galiza, diferenza ou o famoso grazas. Isto tivo como consecuencia que á hora de restaurar eses termos (nas normas de xullo de 2003), a xente ficase sorprendida con estes cambios (son moi limitados, por outra parte). Se o fixesen nos primeiros 80 hoxe en día estarían totalmente afianzadas mais non quixeron porque tomaron o modelo do español (fixádevos na acentuación que non diferencia abertas e pechadas, cousa que si fai o francées, o castelán ou o portugués).
Galiza sempre se mantivo na lingua literaria do XIX e do XX, por iso foi unha forma que chegou a nós con certo uso. Ao ser o nome do país, a RAG non quixo prescribir unha única forma coma no caso de diferenza ou servizo.
PD: o uso masivo do apóstrofe débese evitar na lingua escrita. Todo contrae na lingua oral pero non na escrita (por exemplo, preposicións con substantivos ou adverbios: dacordo, daquí...) e non fai falta poñer tiles como se facía no XIX (d'unha por dunha). Hai quen por aí pefire escribir pra ou pa porque di que esas son formas populares, xenuinas da fala: e logo por que no castelán non se escribe "voy p'al monte". Hai que saber diferenciar escrita e fala. Son os mesmo que din que o estándar da lingua é inventado e lusista. Non, a estandarización dun idioma non é sinxela e é un proceso semellante para todas as linguas. Estes quixeran vulgarizar (no sentido etimolóxico) o galego cando sobran referentes próximos (o portugués e o resto das linguas románicas) para crear un estándar supradialectal e culto.
Publicar un comentario